Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/16406 E. 2018/8925 K. 10.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/16406
KARAR NO : 2018/8925
KARAR TARİHİ : 10.10.2018

MAHKEMESİ : Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 01.08.2010 tarihinde … plakalı ticari aracın seyir halinde iken müvekkili …’ın evinin bahçesine kontrolsüz bir biçimde girip müvekkiline çarparak ağır şekilde yaralanmasına sebep olduğunu, kaza sebebiyle müvekkilinin uzun süre hastanede tedavi gördüğünü, kazanın oluşumunda davalıya ZMSS poliçesi ile sigortalı araç sürücüsünün asli kusurlu olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL maddi tazminatın temerrüt tarihi olan 15.06.2012 tarihinden itibaren faizi ile tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 604,95 TL’nin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, alacağa 15.06.2012 tarihinden itibaren değişen oranlarda avans faizi uygulanmasına karar verilmiş, kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında ( 2015 yılı için 2080 TL’dir).Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve … esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı
uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Somut olayda; davalı aleyhine 604,95 TL’ye hükmedildiğinden davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarını reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kesinlik sınırından reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 8,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 10/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.