Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/1462 E. 2017/7747 K. 14.09.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1462
KARAR NO : 2017/7747
KARAR TARİHİ : 14.09.2017

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki manevi davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar … ve …A.Ş. Vekili ve davacı … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 12.06.2008 günü davacının sevk ve idaresindeki motorsiklet ile davalıların sürücüsü ve işleteni olan aracın çarpışması sonucu meydana gelen kazada davacının sakatlanarak malul kaldığını, kazada davalı tarafın %75 oranında kusurlu olduğunu belirterek 15.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere dayanılarak; davanın kısmen kabulü ile 7.500,00 TL’nin 12.06.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar … ve …A.Ş. Vekili ve davacı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve TBK 56. (B.K.nun 47.)maddesindeki özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Davacı vekili tarafından temerrüt faizi olarak avans faizi istenilmiş ve mahkemece yasal faize hükmedilmiştir. Oysa, davalı tarafın sevk ve idaresindeki araç kamyonet olup araç ticari olduğundan temerrüt faizi olarak avans faize hükmedilmesi gerekirken yasal faize hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1. bendindeki “yasal ” ibaresinin hükümden çıkarılmasına, yerine “avans ” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 486,33 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 14.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.