Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/12741 E. 2016/8354 K. 29.09.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/12741
KARAR NO : 2016/8354
KARAR TARİHİ : 29.09.2016

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı … vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili dava dilekçesinde, müvekkillerinin davalıların sürücüsü ve zorunlu mali mesuliyet sigortacısı oldukları aracın sebebiyet verdiği kazada yaralandıklarını, müvekkillerinden …’ın daimi maluliyete uğradığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davacı … için 500 TL maddi, 5.000 TL manevi, davacı … için 2.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep etmiş, 27.07.2009 havale tarihli ıslah dilekçesi ile davacı … için maddi tazminat taleplerini 78.143,10 TL’ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, öncelikle yetki ve zamanaşımı itirazında bulunmuş, müvekkilinin sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında ve poliçe limitleri dahilinde sorumlu olduğunu, manevi tazminat talepleri yönünden sorumluluğunun bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Davalı …, öncelikle zamanaşımı itirazında bulunmuş, kazada asıl kusurun davacıda olduğunu, talep edilen tazminatların ise fahiş olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucu davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm, Dairemizin 05.03.2013 gün 2013/2745 Esas 2013/2749 Karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile davacı … için 500 TL maddi tazminatın olay tarihinden (davalı sigorta şirketi için dava tarihi olan 02.12.2005 tarihinden itibaren poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere), 40.679,24 TL maddi tazminatın ıslah tarihinden (sigorta şirketi için poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere), olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine, davacı … için 5.000 TL, davacı … için 500,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı … den alınarak adı geçen davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine, davacıların davalı sigorta şirketine karşı açmış olduğu manevi tazminat davasının reddine karar verilmiş; hüküm, davalı … vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00 TL’dir.
Temyize konu davacı …’ın 2.000 TL tutarındaki manevi tazminat talebin 1.500 TL kısmının reddine dair verilen karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacılar vekilinin davacı …’ın manevi tazminat talebinin kısmen reddine dair verilen kararın bozulması istemiyle verdiği temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı … vekilinin ve davacılar vekilinin davacı … yönünden kısmen reddedilen manevi tazminat istemine yönelik temyiz itirazları dışındaki yerinde olmayan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı … vekilinin manevi tazminatın kısmi reddine dair kararın bozulması istemli temyiz dilekçesinin REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin ve davacılar vekilinin davacı … yönünden kısmen reddedilen manevi tazminat istemine yönelik temyiz itirazları dışındaki yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 1,50 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına ve aşağıda dökümü yazılı 2.357,84 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı …’den alınmasına 29/09/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.