Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2015/12309 E. 2015/11693 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/12309
KARAR NO : 2015/11693
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

MAHKEMESİ : Kütahya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/07/2013
NUMARASI : 2010/167-2013/272

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar H. ve B.. K.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve ZMMS’i olduğu aracın müvekkilinin sevk ve idaresindeki araca çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiğini ileri sürerek, 1.000,00 TL geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatının davalılardan ve 30.000,00 TL manevi tazminatın davalılar H. ve B.. K..’dan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 33.327,00 TL’na arttırmıştır.
Davalı B.. K.. ve davalı sigorta şirketi vekili, cevap dilekçesinde zamanaşımı itirazında bulunarak davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulüne, 33.327,00 TL maddi tazminatın davalılardan faiziyle birlikte müteselsilen tahsiline, 12.500,00 TL manevi tazminatın 19.09.2004 kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte sigorta şirketi dışındaki davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar H. ve B.. K.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar H.. K.. ve B.. K.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkında hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K.nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacı için takdir olunan manevi tazminatın bir miktar fazla olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar H. ve B.. K.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar Hüseyin ve B.. K.. lehine BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar H. ve Barış’a geri verilmesine 5.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.