YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10654
KARAR NO : 2018/5567
KARAR TARİHİ : 28.05.2018

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 18.01.2005 tarihinde, müvekkili idaresindeki motosiklete, davalıların işleten ve sürücü oldukları aracın çarpması sonucu meydana gelen trafik kazasında davacının yaralandığını, davalı sürücü Ayhan’ın %100 kusurlu olduğunu, motosikletinin kullanılamaz hale geldiğini, yüzünde sabit iz kaldığını, bir kısım tedavi giderlerinin de ailesi tarafından karşılandığını belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 2.000,00 TL maddi ve 35.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, kusursuz olduklarını belirterek, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, 983,40 TL maddi ve 15.000,00 TL manevi tazminatın 18/01/2005 tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiş, hüküm, davalı … tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00
TL’dir. Davalı … tarafından temyize konu edilen 983,40 TL. maddi tazminat miktarı anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı …’ün temyiz dilekçesinin maddi tazminat yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
Dava, trafik kazası nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
2- 6098 sayılı TBK. md. 56. maddesi hükmüne göre, hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, Türk Medeni Kanununun 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hukuka ve hakkaniyete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlarla kaza tarihi, davacının 45 gün geçici işgöremezliği, maluliyetinin bulunmayışı dikkate alındığında, davacı lehine takdir olunan manevi tazminatın fazla olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı …’ün maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine, (2) ve nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı …’ün manevi tazminata ilişkin temyiz isteminin kabulü ile hükmün bu davalı yönünden BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı …’e geri verilmesine 28.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.