YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/8789
KARAR NO : 2014/13633
KARAR TARİHİ : 16.10.2014
MAHKEMESİ : Salihli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 01/11/2012
NUMARASI : 2009/214-2012/634
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekili ve davalılar Y.. A.. ve B.. A.. vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; müvekkillerinin desteğinin davalı Y.. A..’ün maliki, diğer davalı B.. A..’ün sürücüsü olduğu motosiklette yolcu iken diğer davalı M.. U..’ın idaresindeki motosiklet ile çarpışması neticesinde öldüğünü açıklayıp ölenin anne-babası için 20.000,00’er TL manevi, 250,00 TL maddi, davacı kardeşler için 15.000,00’er TL manevi, 250,00 TL maddi tazminatın tahsilini istemiştir.
Davalılar vekilleri; davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, toplanan delillere göre davanın kısmen kabulü ile ölenin babası için 8.616,49 TL maddi, 5.000,00 TL manevi, ölenin annesi için 10.154,76 TL maddi, 6.000,00 TL manevi tazminat ile ölenin kardeşleri için 1.500,00’er TL manevi tazminatın tahsiline, ölenin kardeşlerinin maddi tazminat talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalılar Y.. A.. ve B.. A.. vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar Y.. A.. ve B.. A.. vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası nedeni ile destekten yoksun kalma nedenine dayalı maddi-manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K’nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, takdir olunan manevi tazminatın düşük olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
3-Davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemece maddi tazminat yönünden yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de; yargılama sırasında davacılar vekilince ileri sürüldüğü üzere, 16.1.2012 tarihli bilirkişi hesap raporunda destekten yoksun kalmaya ilişkin zarar miktarı kusur indirimli haliyle baba için 20.005,11 TL, anne 23.810,12. TL olup, bu miktardan dava dışı Güvence Hesabı’nın anne için ödediği miktar 12.832,00 TL, baba için 10.690,00 TL düşüldükten sonra baba için zarar miktarı 9.315,11 TL, anne için 10.978,12 TL ortaya çıkmasına ve mahkemece bu miktarlara hükmedilmesi gerekirken hesap hatası yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar Y.. A.. ve B.. A.. vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının, (2) ve (3)nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 1.380,05 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar Yılmaz ve B.. A..’den alınmasına 16.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.