Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/7435 E. 2016/2237 K. 24.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7435
KARAR NO : 2016/2237
KARAR TARİHİ : 24.02.2016

MAHKEMESİ :…….Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkilinin davalı …’un sürücü olduğu diğer davalıya ait halk otobüsünden inerken ağır yaralanmasına sebebiyet verdiğini belirterek 100,00 TL maddi, 100,00 TL yol gideri ile 5.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiş, ıslahla talebini yükseltmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkili kurumun çalıştırdığı sürücüyü özenle seçtiği bu nedenle Borçlar Kanunu uyarınca kusursuz sorumluluk yüklenemeyeceğini, kusursuz sorumlukuk kabul edilemez ise de davalı sürücünün kusuru da bulunmadığını kazanın tamamen davalının kusurundan meydana geldiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı … davaya yasal süresinde cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; maddi tazminat talebinin kabulü ile; 954,88 TL geçici iş gücü kaybı nedeniyle gelir kaybı, 120,00 TL yol gideri olmak üzere toplam 1.074,88 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 11/04/2011 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile; 3.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 11/04/2011 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece, davacı lehine toplam 1.074,88 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. 6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2013 yılı için 1.822,00 TL’dir.
Temyize konu maddi tazminata dair karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin maddi tazminata ilişkin hükme dair temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı vekilinin, davacı için hükmedilen manevi tazminata dair temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı … vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 24.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.