Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/7324 E. 2014/8119 K. 22.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7324
KARAR NO : 2014/8119
KARAR TARİHİ : 22.05.2014

MAHKEMESİ : Özalp Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/11/2013
NUMARASI : 2013/397-2013/512

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkillerin murisi ve desteği T..A.. sevk ve idaresindeki araç ile seyir halinde iken hemzemin geçitte davalıya ait trenin çarpması sonucu hayatını kaybettiğini belirterek davacı eş Azime için 50.000,00 TL manevi,50.000,00 TL destek,,davacı çocuklar Hakan, Sinan, Ayten, Ali ve Sait için 1.000,00’er TL destek ve 15.000,00’er TL manevi tazminat, anne Senem ve baba Şakir için 10.000,00’er TL manevi tazminat, kardeş Lalihan için 10.000,00 TL manevi tazminat talep etmiş, 19.07.2010 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat taleplerini 6.710,00 TL artırdıklarını belirtmişlerdir.
Davalı, idari yargı görevli olduğundan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre,davanın kısmen kabulü ile 61.710,00 TL maddi tazminatın 55.000,00 TL’sinin olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsili ile davacılardan Azime, Hakan, Ali, Ayten, Sinan ve Sait’e ödenmesine, davacı eş için 40.000,00 TL davacı çocuklar Hakan, Sinan, Ayten, Ali’ye 10.000,00’er TL manevi tazminata, davacı anne, baba ve kız kardeş için 7.000,00’er TL manevi tazminata karar verilmiş, hüküm; davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2- Dava, trafik kazası nedeni ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, olaya ilişkin ceza mahkemesi mahkumiyet kararının mahkemeyi bağlayacağından, ceza yargılaması sırasında tespit edilen kusur oranlarına göre yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de, İstasyon şefi ve D.. M.. çalışanı M.. Y.. olayda tali kusurlu bulunup cezalandırılmasına karar verilip, mahkumiyet hükmü yönünden CMK.nun 231/5.maddesi gereğince, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anlaşılmaktadır. Anılan ceza mahkemesi kararı itiraz yolu açık olup, temyizi kabil bir karar olmadığından, eldeki dava yönünden maddi olguyu tespit eden bir karar niteliğinde değerlendirilemeyeceği, kesin hüküm teşkil etmeyeceği ve BK.nun 53.maddesi gereğince hukuk hakimini bağlamayacağı açıktır.
O halde, mahkemece, alanında uzman bilirkişiden kusur raporu alarak varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
3)Bozma neden ve şekline göre manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı D.. M.. vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle adı geçen davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma neden ve şekline göre manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı D.. M..’ne geri verilmesine 22.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.