YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7040
KARAR NO : 2014/6953
KARAR TARİHİ : 05.05.2014
MAHKEMESİ :Kızılcahamam Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :20/11/2013
NUMARASI :2012/385-2013/371
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı A.. E mirasçıları vekili ile davalı B.. Ç.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin davalı … Sey. Taş. Tic. A.Ş.’nin işleteni, davalı A.. E..’un sürücüsü olduğu araçta yolcu olarak seyahat ederken bu aracın davalı B.. Ç.. yönetimindeki araca çarpması sonucu meydana gelen trafik kazasında yaralandığını ileri sürerek, sürekli iş göremezlik zararı yönünden ıslahla birlikte 36.600,00 TL. nın faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili ile yargılama sırasında vefat eden davalı sürücü A.. E.. mirasçıları vekili, davanın reddini savunmuş, diğer davalı cevap vermemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen hükmün taraflarca temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 11.Hukuk Dairesi’nin 11.9.2012 tarihli bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı A. E.. mirasçıları vekili ile davalı B.. Ç.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı A..E.. mirasçıları vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Davalı B.. Ç.. vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece hükmedilen maddi tazminattan davalı B.. Ç..’nın sorumluluğuna karar verilmiş ise de; bu davalının dava konusu olay nedeniyle Taksirle Ölüme ve Yaralamaya Sebebiyet Verme suçundan yargılandığı Kızılcahamam Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2000/155 Esas 2001/71 Karar sayılı dava dosyasından olayda kusuru bulunmadığından hakkında beraat hükmü kurulduğu ve hükmün Yargıtay 2.Ceza Dairesinin 12.6.2002 tarihli ilamı ile onanarak kesinleştiği görülmektedir.
Borçlar Kanunu’nun 53.maddesi (6098 S.TBK’nun 74.maddesi) uyarınca, hukuk hakiminin ceza mahkemesince belirlenen maddi olgu ile bağlı olacağı açıktır.
O halde, davalı B.. Ç..’nın dava konusu olayda kusurunun bulunmadığı kesinleşen ceza mahkemesi kararı ile sabit olduğundan ve ceza mahkemesince belirlenen maddi vakıa eldeki dava yönünden bağlayıcı olduğundan, bir başka ifade ile meydana gelen zararla davalının fiili arasında illiyet bağı bulunmadığından (kesildiğinden) mahkemece bu davalı hakkındaki davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı A.. E.. mirasçıları vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı B.. Ç.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile aleyhindeki hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 1.875,17 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı A..E..mirasçılarından alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı B.. Ç..’ya geri verilmesine 5.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.