YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4815
KARAR NO : 2014/4878
KARAR TARİHİ : 01.04.2014
MAHKEMESİ : Yalova 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2013
NUMARASI : 2013/221-2013/115
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı Y.. B.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı E.. A.. işleteni olduğu aracı ile 03/10/2012 tarihinde işyerinin bulunduğu sahil kısmına geçmek istemiş, mantar bariyerlerin inmesi için kartını okutmuş ve geçiş yaptığı sırada mantar piston bariyerlerin kalkması sonucu aracında hasar meydana geldiğinden 5130,00TL maddi zarar 1500TL araçta değer kaybı ayrıca tamir süresince aracı kullanamamaktan doğan 500,00TL zararı olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı idare Y.. B..nden talep etmiştir.
Davalı vekili, sistemin çalışmasında herhangi bir hata ve aksaklık bulunmadığını, gerekli kontrollerin yapıldığını, kazanın davacının kusurundan kaynaklandığını, bu nedenle davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna, olay görgüsü olan tanık anlatımlarına göre; davalı idarenin meydana gelen kazada tamamen kusurlu olduğunu, davanın kısmen kabûl kısmen reddi ile 5130,00TL maddi zarar 1500TL araçta değer kaybının kabûlü olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davacıya ödenmesine hükmetmiş, tamir süresince aracı kullanamamaktan dolayı 500,00TL maddi zararın ise ispatlanamadığından reddine hükmetmiş, hüküm davalı Y.. B.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı Y.. B..’ni hizmet kusuru nedeniyle dava etmiştir. Kamu hizmeti görmekle yükümlü olan davalı kamu hizmeti sırasında verdiği zararlardan dolayı özel hukuk hükümlerine tabi değildir. İdari karar ve eylemlerden doğan zararlar niteliğinde bulunan zararın ödetilmesi istekleri 11.2.1959 günlü ve 17/15 sayılı Yargıtay İçtihatı Birleştirme Kararında değinildiği üzere tam yargı davasının konusunu oluşturur. Bu davaların ise 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 2. maddesi hükmünce idari yargı yerinde açılması gerekir. Yargı yolu dava şartlarından olup mahkemece resen incelenmesi ve dava dilekçesinin yargı yolu bakımından reddi gerekirken, işin esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı Y.. B..’nin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı Y.. B..’ne geri verilmesine 01/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.