Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/4781 E. 2015/11635 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4781
KARAR NO : 2015/11635
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

MAHKEMESİ : İstanbul(Kapatılan) 24.Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 18/11/2013
NUMARASI : 2011/106-2013/273

BİRLEŞTİRİLEN DAVA
MAHKEMESİ : İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi
NUMARASI : 2010/260-2010/457

BİRLEŞTİRİLEN DAVA
MAHKEMESİ : İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesi
NUMARASI : 2010/277-2010/180

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı asıl ve birleşen İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2010/277 Esas sayılı dosyaları yönünden davanın kısmen kabulü kısmen reddine, birleşen İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2010/260 Esas dosyası yönünden açılmamış sayılmasına dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davalı tarafından Zorunlu Karayolu Taşımacılık Mali Sorumluluk Sigorta Poliçesi ile sigortalı otobüsün dava dışı araca arkadan çarpması sonucunda davacıların kızları Güneş Kübra Yönen in vefat ettiğini, davalı tarafından B.. Y..’e 6.932,92 TL, davacı İ.. Y..’e 5.672,39 TL olmak üzere toplam 12.605.31 TL lik ödeme yapıldığını açıklayıp, fazlaya dair hakkı saklı tutulmak kaydı ile 10.000,00 TL’nin 05.07.2008 tarihinden beri işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Birleştirilen İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2010/277 Esas 2010/180 Karar sayılı dosyasında, davacı vekili, asıl davada kazaya konu otobüsün davalı tarafından Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta Poliçesi ile sigortalı olduğunu belirterek 21.717,00 TL nın 24/09/2008 tarihinde itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Birleştirilen İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2010/260 Esas 2010/457 Karar sayılı dosyasında, davacı vekili aynı trafik kazasına istinaden, davalı tarafından zorunlu koltuk sigortası düzenlendiğini belirterek, diğer dosyalarda talep ettikleri miktarların tenzili ile toplam 77.394,69 TL nin reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; asıl dava ve birleşen İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2010/277 Esas sayılı dosyaları yönünden davanın kısmen kabulü ile, 16.658,48 TL nin 19/03/2013 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, birleşen İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2010/260 Esas dosyası yönünden açılmamış sayılmasına karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava; trafik kazasından doğan destekten yoksun kalma tazminatına ilişkindir.
Davalı sigorta şirketi kazaya neden olan aracın zorunlu mali sorumluluk trafik sigortacısı olup, 2918 sayılı KTK.nın 99/1.maddesi ile Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta Poliçesi Genel Şartları`nın B.2-b.maddesi uyarınca rizikonun, bilgi ve belgeleri ile birlikte sigortacıya ihbar edildiği tarihten itibaren 8 iş günü içinde sigortanın tazminatı ödeme yükümlülüğü bulunmakta olup bu sürenin sonunda ödememe halinde temerrüt gerçekleşmektedir.
Somut olayda mahkemece, tazminat bilirkişi heyeti tarafından 18.03.2013 tarihinde hesaplanması nedeniyle 19.03.2013 tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmiştir.Mahkemece KTK 98 ve 99. Maddelere göre davalı sigorta şirketine başvuru olduğu, sigorta şirketinin 26.09.2008 tarihli kaşesi ile sabittir. Buna göre; davalı sigorta şirketi 08.10.2008 tarihinde temerrüde düşmüş olmakla, bu tarihten itibaren faiz işletilmesi gerekirken, hatalı olarak bilirkişi raporu tarihinin esas alınmış olması bozma nedeni ise de; bu yöndeki yanılgının giderilmesi de yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte bulunmadığından 6100 sayılı HMK.nın geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı HUMK.nın 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün B bendinde yer alan “19/03/2013” ibaresinin çıkarılarak yerine “08/10/2008” ibaresinin eklenerek hükmün bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar geri verilmesine 05/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.