Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/4446 E. 2014/3706 K. 17.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4446
KARAR NO : 2014/3706
KARAR TARİHİ : 17.03.2014

MAHKEMESİ : İskenderun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2013
NUMARASI : 2013/669-2013/674

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolacı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacı vekili müvekkiline zorunlu mali mesuliyet sigorta sözleşmesi ile sigortalı, davalının maliki ve sürücüsü olduğu aracın dava dışı üçüncü kişiye ait araca çarpması sonucu, anılan aracın hasarlanması ve sürücüsü ile yolcunun yaralanması nedeniyle hak sahiplerine ödemede bulunduklarını belirtip, sigortalı araç sürücüsünün yeterli ehliyetinin bulunmaması sebebiyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla hak sahiplerine ödenen 104.135,31 TL’nin 23.08.2012 iş ödeme tarihinde itibaren işleyecek temerrüt faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili zamanaşımı definde bulunup, ehliyet farkının kazaya etkili olmadığını ileri sürerek kusur oranını ve tazminatı kabul etmediklerini, temerrüde düşmediklerini bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre dosyada gider avansı bulunmadığı, davacı tarafça mahkemeye bu konuda herhangi bir müracaat olmadığı ve bugüne kadar bu eksikliğin tamamlanmadığı anlaşılmakla HMK’nin 119. maddesi gereği dava şartı yokluğundan davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, zorunlu mali mesuliyet sigortası sözleşmesinden kaynaklanan ve ehliyetsizlik nedenine dayalı rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Dava dosyasının incelenmesinde, dava dilekçesinin 29.04.2013 tarihinde havale edildiği, dava dilekçesi ekindeki 29.04.2013 günlü tahsilat makbuzu ile ekindeki harçlandırma formuna göre davacı tarafça öngörülmeyen masraflar için 50,00 TL, tebligat gideri için 80,00 TL ve keşif ile bilirkişi gideri için 250,00 TL olmak üzere toplam 380,00 TL gider avansı yatırılmış olduğu anlaşılmakta olup, dava açılan Gaziantep 6. Asliye Hukuk Mahkemesinin yetkisizlik kararından sonra dosya kendisine gelen İskenderun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi dosyada gider avansı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
6100 HMK’nın 115/2. maddesinde “Mahkeme, dava şartı noksanlığını tespit ederse davanın usulden reddine karar verir. Ancak, dava şartı noksanlığının giderilmesi mümkün ise bunun tamamlanması için kesin süre verir. Bu süre içinde dava şartı noksanlığı giderilmemişse davayı dava şartı yokluğu sebebiyle usulden reddeder.” hükmü yer almaktadır. Yine aynı kanunun 120. maddesinde “Davacı, yargılama harçları ile her yıl Adalet Bakanlığınca çıkarılacak gider avansı tarifesinde belirlenecek olan tutarı, dava açarken mahkeme veznesine yatırmak zorundadır. Avansın yeterli olmadığının dava sırasında anlaşılması hâlinde, mahkemece, bu eksikliğin tamamlanması için davacıya iki haftalık kesin süre verilir.” şeklinde düzenleme mevcuttur.
Mahkeme dava şartı olarak belirlediği gider avansına yönelik ara kararında gider avansını oluşturan harç, tebligat gibi gider gerektiren işlemleri kalem kalem açıklamalı, her kalemin miktarını ayrı ayrı göstermeli, dava şartına yönelik gider avansı ile ilgili olarak verilen kesin sürede yatırılmamasının sonuçlarını da duruşma zaptına açıkça yazmalıdır. Ayrıca, bu avans dışında delil ikamesine yönelik avans isteniyor ise HMK.’nun 115. maddesine göre değil, 324. maddesine göre işlem yapmalıdır.
Bu durumda, dava açıldığı tarihte, davacı tarafça 380,00TL gider avansı yatırılmış olduğu anlaşılmakla, eksik olanlar varsa bunun tamamlanması için davacı tarafa kesin süre verilerek tamamlama yoluna gidilmesi gerektiği gözetilmeden gider avansı yatırılmadığından söz edilerek dava şartı yokluğundan davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 17.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.