YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3626
KARAR NO : 2015/10691
KARAR TARİHİ : 15.10.2015
MAHKEMESİ : Çanakkale 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/10/2013
NUMARASI : 2006/599-2013/282
.
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulü kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı E.. B.. vekili ile davalı C.. A.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 12.09.2005 tarihinde davacının şehir içi taşımacılık yapan minibüsten ineceği sırada, davalı sürücünün araç hareket halinde iken kapıları açtığını, davacının dengesini kaybederek açık olan kapıdan düştüğünü açıklayıp, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile, 1.000 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın, kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar; vekilleri aracılığı ile davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 630,00 TL maddi tazminatın ve 4.500,00 TL manevi tazminatın, kaza tarihi 12/09/20005 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı E.. B.. vekili ile davalı C.. A.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminatın tahsili istemine ilişkindir.
Davanın kabul edilen kısmı 1000,00 TL ve 630,00TL olup temyize konu karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Buna göre davalı E.. B.. vekili ile davalı C.. A.. vekilinin maddi tazminat taleplerinin kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacılar vekili, davalı E.. B.. vekili ile davalı C.. A.. vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı E.. B.. vekili ile davalı C.. A.. vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 77,90 TL davalılar E.. B.. ile C.. A..’den alınmasına 15.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.