YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3158
KARAR NO : 2015/10154
KARAR TARİHİ : 05.10.2015

MAHKEMESİ : Milas 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/11/2013
NUMARASI : 2006/513-2013/907

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı G.. A.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

– K A R A R –

Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, davacıya çarparak yaralanmasına neden olduğunu, kalçasında kırık meydana geldiğini, ameliyat olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 3.000,00 TL maddi tazminatın tüm davalılardan, 3.000,00 TL manevi tazminatın davalılar H.. K.. ve A.. K..’dan faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 10/02/2010 tarihli celse de ise maddi tazminat taleplerinin sadece tedavi giderlerine yönelik olduğunu bildirmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 593,08 TL tedavi giderinin davalılardan (davalı sigorta şirketinin sigorta poliçesinde belirtilen miktarla sınırlı olması koşulu ile) müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine ve bakiye kısmın reddine, davalılar A. K. ile H. K.yönünden olay tarihi olan 21/02/2005 tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine, davalı sigorta şirketi yönünden ise dava tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine, davacının manevi tazminat talebinin
kısmen kabulü ile 2.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 21/02/2005 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar A.K. ile H. K.’dan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı G.. A.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2013 yılı için 1.820,00 TL’dir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden maddi tazminat yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı G.. A.. vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davalı sigorta şirketi, manevi tazminattan sorumlu tutulmadığı halde maddi ve manevi tazminat miktarlarının toplamı üzerinden hesaplanan yargılama giderleri ve vekalet ücretinin tamamından diğer davalılarla birlikte sorumlu tutulması doğru değil, bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı G.. A.. vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz dilekçesinin kararın kesin olması nedeniyle reddine, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı G.. A.. vekilinin temyiz
itirazlarının kabulü ile ile hüküm fıkrasının B/1 bendinin ikinci
cümlesindeki “%81,83 TL’nin” ibaresinden sonra gelmek üzere, “18,65 TL’sinden davalı sigorta şirketi sorumlu olmak üzere” ibaresinin eklenmesine; aynı bentte üçüncü cümledeki “156,23 TL’sinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “35,62 TL’sinden davalı sigorta şirketi sorumlu olmak üzere” ibaresinin eklenmesine, aynı bentte dördüncü cümledeki “1.320,00 TL’nin” ibaresinden sonra gelmek üzere “440,00 TL’sinden davalı sigorta şirketi sorumlu olmak üzere” ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 17,30 TL fazla alınan temyiz peşin harcının davacıya iadesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı Güneş Sigorta A.Ş’ye geri verilmesine 05/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.