YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/24773
KARAR NO : 2015/13291
KARAR TARİHİ : 03.12.2015
MAHKEMESİ :İstanbul(Kapatılan) Anadolu 20.Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ :10/02/2014
NUMARASI :2014/48-2014/48
Taraflar arasındaki tahkim davası hakkında, Hakem Heyetince verilen 14.01.2014 gün ve K-2014/96 sayılı karar, süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmiş ve İstanbul(Kapatılan) Anadolu 20. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce Daire’mize gönderilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; meydana gelen kazada davacının yaralandığını ve sağlık kurulu raporuna göre %30 maluliyetinin bulunduğunu belirterek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydı ile 1.000 TL tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; davacının maluliyetinin bulunmadığı, psikolojik rahatsızlıklardan %30 malul sayılmasının mümkün olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Hakem Heyetince, iddia, savunma ve toplanan delillere göre, başvurunun reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, 11.04.2014 tarihli ek karar ile davacı vekilinin temyiz harç ve giderlerini yatırması için gönderilen muhtıranın tebliğ edilmesine rağmen kesin süre içerisinde temyiz harcı ve dosyanın Yargıtay’a gönderilmesi için gerekli posta masrafı yatırılmadığından HMK.nın 344 maddesi gereğince temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilmiştir. Davacı vekilinin süresinde verdiği temyiz dilekçesi ekinde temyiz harcını yatırmış olduğu görülmekle mahkemece verilen ek karar yerinde olmayıp bu nedenle harç ikmali yapılmaması sebebi ile temyiz edilmemiş sayılmasına dair ek karar kaldırılarak davacı vekilinin temyiz incelemesine geçildi;
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Davacının kaza sonucu yaralanması nedeni ile daimi maluliyete uğradığı ileri sürülmüş; hakem heyeti tarafından, davacının yaralanması ile ilgili Mersin Üniversitesi Hastanesinden maluliyete ilişkin kayıtlar getirilmiştir.
Davacının, kaza tarihinden önce Mersin Üniversitesinden alınan maluliyet raporu ile, trafik kazasından sonra yaralanmasına bağlı olarak alınan maluliyet raporu arasında aykırılıklar olması nedeniyle ilk raporun yerinde olmadığı ileri sürülmüştür. Davacı taraf da bu raporun yerinde olmadığını kabul etmektedir.
Davacının başvurusu üzerine Mersin Üniversitesi Hastanesinden alınan 11.3.2013 tarihli maluliyet raporunda %30 fonksiyon kaybı oranı belirtilmiş ise de, bu oran hangi yönteme göre tespit edildiği anlaşılmamaktadır.
Davacının, trafik kazası nedeniyle maluliyetinin bulunup bulunmadığı konusunda Adli Tıp Kurumundan, meslek grubu ve arıza ağırlık ölçüsü gibi çalışma gücü kayıp oranının tespitinde etkili unsurları gösterir Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tesbit İşlemleri Yönetmeliği’ne uygun olarak düzenlenmiş bir rapor alınması gerekirken, hakem heyeti tarafından yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 3.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.