Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/24080 E. 2017/5058 K. 04.05.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/24080
KARAR NO : 2017/5058
KARAR TARİHİ : 04.05.2017

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile gerçekleşen kazada müvekkili …’ın yaralandığını açıklayıp toplam 11.565.00 TL maddi tazminat ile … için 15.000.00 TL, davacı anne ve baba 3.000.00’er TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren reeskont faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar kusur ve tazminata itiraz ederek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece toplanan delillere göre davanın kısmen kabulü ile 350,00 TL maddi tazminat ile davacı küçük için 2.000,00 TL, anne-baba için 1.000,00’er TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş, hüküm davacılar vekili ve davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
1- Davalı vekilinin davacılar … ve … yönünden temyiz isteminin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkartılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacılar lehine, davalı aleyhine verilen 1.000,00’er TL manevi tazminat yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Davalılar vekilinin davacı … yönünden temyiz isteminin incelenmesinde,
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
Davacılar vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
3-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
4-Davacılar vekilince talep edilen tazminatlar için faiz talebinde bulunulmuş olup bu hususta olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması doğru değil, bozma sebebi ise de bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, 3 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 4 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “ …530.00 TL Maddi tazminatın…” ibaresinden sonra gelmek üzere “ …olay tarihi olan 22.03.2008 tarihinden itibaren reeskont faizi ile…” ibaresinin eklenmesine, 2. bendinde yer alan “… toplam 4.000.00 TL manevi tazminatın…” ibaresinden sonra gelmek üzere “…olay tarihi olan 22.03.2008 tarihinden itibaren reeskont faizi ile…” ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 219,14 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 04/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.