YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/23251
KARAR NO : 2014/19461
KARAR TARİHİ : 25.12.2014
MAHKEMESİ :Ankara(Kapatılan) 16.Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ :15/07/2014
NUMARASI :2012/351-2014/230
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ODTÜ Rektörlügü vekili ile F.. Ç.. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkiline kasko sigortalı araçta meydana gelen 11.350,96 TL hasar bedelinin sigortalıya ödendiğini, davalı sürücünün kırmızı ışık ihlali nedeniyle %100 kusurlu olduğunu belirterek 11.350,96 TL’nın ödeme tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı ODTÜ Rektörlüğü vekili, olayda davacıya sigortalı aracın sürücüsünün kırmızı ışık ihlalinden %100 kusurlu olduğunu, kaza tutanağında her iki sürücününde kendisinin yeşilde geçtiğini beyan ettiğini, tarafsız tanık beyanına göre de dava dışı sigortalının kırmızı ışıkta geçtiğinin ispatlandığını, kusuru, hasar miktarını kabul etmediğini, müvekkiline ait araçta meydana gelen zararın tazmini için 3.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/491 esas sayılı dosyasında karşı aracın işleteni, sürücüsü ve ZMSS şirketi aleyhinde dava açıldığını, bu dosyada alınan bilirkişi raporunda karşı aracın sürücüsüne %75 kusur verildiğini, bu kusur oranına göre o dosya davalılarının tazminatla sorumluluğuna karar verildiğini, müvekkiline ait araç sürücüsünün hiç kusuru bulunmadığından hükmün temyiz edildiğini, kesinleşmediğini, kabul anlamına gelmemek şartı ile davacı talebinin ZMSS limiti içinde kaldığını, zararın diğer davalı trafik sigortacısından tazminine hükmedilmesi gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı F.. Ç.., olayda kusurunun bulunmadığını, karşı aracın sürücüsünün olayda tamamen kusurlu olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı E.. Sigorta A.Ş vekili, sigortalının kusuru oranında azami 20.000 TL poliçe limiti ile gerçek zarardan sorumlu olduklarını, sigortalının olayda kusurunun bulunmadığını, temerrüde düşmediklerini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 9.451,92 TL tazminatın ödeme tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı ODTÜ Rektörlüğü vekili ile F.. Ç.. tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı ODTÜ Rektörlüğü vekili ile davalı F.. Ç..’ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, kasko sigorta sözleşmesine ve halefiyete dayanılarak açılan rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Aynı kazaya ilişkin olarak, davacı ODTÜ Rektörlüğü tarafından karşı aracın işleteni, sürücüsü ve ZMSS şirketi aleyhinde Ankara 3.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/491-2012/781 sayılı dosyasında, davacı üniversiteye ait araçta meydana gelen hasar bedelinin tahsili istemiyle dava açılmıştır. Bu dosyada hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalı sürücü E.. K.. kırmızı ışık ihlali sebebiyle %75, sürücü F.. Ç..’ın %25 oranında kusurlu oldukları tespit edilmiş ve bu kusur durumuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm davacı vekilinin temyizi üzerine derecattan geçerek kesinleşmiştir.
İşbu eldeki dava dosyasında ayrıca kusur incelemesi yapılmamış, 2011/491 E sayılı dosyada belirlenen kusur raporu uygun görülmüştür. Hasar yönünden alınan bilirkişi raporunda davacı taraf aracında bu kaza sebebiyle 9.451,92 TL tutarında hasar olduğu belirlenmiştir. Davacı vekili davalı tarafın olayda %100 oranında kusurlu olduğunu ileri sürerek 11.350,96 TL’nın davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Bu durumda mahkemece, 9.451,92 TL’nın %25 kusur oranına isabet eden 2.362,98 TL tazminattan davalı tarafın sorumluluğuna karar verilmesi gerekirken, kusur indirimi yapılmadan sürücü olayda %100 oranında kusurluymuş gibi 9.451,92 TL’nın tamamından, sorumluluklarına hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
3-Davalı ODTÜ, devlet üniversitesi olup, 492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/J maddesi gereğince yargı harçlarından sorumlu değildir.
Bu durumda mahkemece, davalı ODTÜ Rektörlüğü’nün harçtan muaf olması sebebiyle, davacı tarafından peşin olarak yatırılan harç ile bakiye karar ve ilam harcının ODTÜ Rektörlüğü dışındaki diğer davalılardan tahsiline karar verilmesi gerekirken infazda duraksama yaratacak şekilde davalı ODTÜ Rektörlüğünün harçtan muaf olduğu belirtilmeden, peşin ve bakiye harçların davalıdan tahsiline biçiminde hüküm kurulması da doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ODTÜ Rektörlüğü ile F.. Ç..’ın sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ODTÜ Rektörlüğü vekili ile F.. Ç..’ın temyiz itirazlarının, 3 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ODTÜ Rektörlüğü vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bu davalılar lehine BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı F.. Ç..’a geri verilmesine 25.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.