YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/22844
KARAR NO : 2017/4030
KARAR TARİHİ : 17.04.2017

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
…

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; 07.03.2010 tarihinde davalının sürücüsü olduğu aracın davacının sürücüsü olduğu araca kusurlu şekilde çarparak davacının yaralanmasına sebep olduğunu, iyileşme süresince çalışmadığını, tedavi ve ulaşım gideri olarak 5.600 TL ve ayrıca ceza yargılamasında 576,50 TL yargılama gideri masrafı yaptığını belirterek şimdilik 10.000 TL maddi tazminatın ve 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; duruşmadaki beyanında bilirkişi raporundaki kusur oranını ve diğer hesaplamaları kabul etmediğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 900,00 TL maddi tazminatın ile 3.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK.’nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle HUMK.’nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL’ye çıkarılmıştır.
Somut olayda, davacı… için 10.000 TL maddi tazminat talebiyle açılan davada mahkemece 900,00 TL maddi tazminata karar verilmiş olup, temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davalı yönünden kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca …’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalının davacı hakkındaki maddi tazminata ilişkin temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47. maddesindeki (6098 sayılı TBK m. 56) özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalının yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının davacı hakkındaki maddi tazminata ilişkin temyiz itirazlarının kesinlikten REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 137,93 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 17/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.