Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/22455 E. 2016/11368 K. 08.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/22455
KARAR NO : 2016/11368
KARAR TARİHİ : 08.12.2016

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim davası hakkında Sigorta Tahkim Komisyonu Hakem Heyetince verilen 30.12.2013 gün, 2013/E.4272.27 ve 08.04.2014 gün, K-2014/1021 sayılı talebin kabulüne yönelik kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilip mahkemece Dairemize gönderilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; 17.04.2011 tarihinde davacıların murisi …’ün tek taraflı trafik kazası sonucu vefat ettiğini açıklayıp, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 41.000 TL destekten yoksun kalma tazminatının 15.11.2013 tarihinden itibaren faizini istemiştir. Davacılar vekili talebini … için 26.089,07 TL, … için 26.822,19 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Sigorta Hakem Heyetince, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; talebin kabulü ile … için 26.089,07 TL, … için 26.822,19 TL olmak üzere toplam 52.911,26 TL’nın 15.11.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; bu karara yönelik davalı vekilinin itirazı yönünden İtiraz Hakem Heyeti tarafından 05.06.2014- 2014/İHK-375 sayılı kararı ile reddedilmiş ve hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.06.2007 tarih, 26552 Sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve aynı tarihte yürürlüğe giren 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30.maddesinin 12.fıkrası “Uyuşmazlığa düşen taraflar arasında, açık ve yazılı şekilde yapılması gereken sözleşme ile daha yüksek bir tutar belirlenmemişse, hakemin verdiği kırk bin Türk lirasına kadar olan kararlar her iki taraf için kesindir. Kırk bin Türk Lirasının üzerindeki kararlar için temyize gidilebilir” hükmünü içermektedir. Temyize konu karar, anılan Yasa’nın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Aynı maddenin 12.fıkrasında sayılan sebeplerle de temyiz edilmemektedir. Bu durumda, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Davalı vekilinin temyiz etmiş olduğu karar … için 26.089,07 TL, … için 26.822,19 TL olup, her iki davacı yönünden de kesin niteliktedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti kararına ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 08.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.