Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/20752 E. 2017/3485 K. 30.03.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20752
KARAR NO : 2017/3485
KARAR TARİHİ : 30.03.2017

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 11/01/2008 tarihinde davacıların murisi ve desteği… ın sevk ve idaresindeki… plakalı aracın tek taraflı karıştığı trafik kazasında hayatını kaybettiğini, kazanın meydana gelmesinde davacıların murisi ve desteği…’ın tam kusurlu olduğunu belirterek, fazlaya ilişkin haklarının saklı kalması kaydıyla eş … için 500,00 TL, çocuklar … ve …. için ayrı ayrı 250,00 şer TL olmak üzere toplam 1.000,00 TL maddi tazminatın temerrüt tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir. Davacılar vekili; taleplerini … için 73.985,44 TL, davacı… için 14.735,11 TL,… için 11.279,45 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın … için 73.985,44 TL, … için 14.735,11 TL,… için 11.279,45 TL tazminatın 13/05/2008 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu kapsamında, haksız eyleme dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir.
Davalıya sigortalı araç özel araç olup, asıl zarar verenden istenilemeyecek ticari temerrüt faizinin, onun sorumluluğunu üstlenen davalı sigortadan da istenemeyeceği, dolayısıyla bu aracın haksız eyleminin de TTK’nın 3. maddesi uyarınca ticari iş niteliği taşımamasına, bu durumda da bu davalıdan ancak yasal faiz istenebileceğine, bu davalının hukuki sorumluluğunu üzerine alan davalı … şirketinden de ancak aynı oranda temerrüt faizi istenebileceğine göre, davalı … bakımından istem gibi ticari işlerde öngörülen temerrüt faizine hükmedilmesi doğru olmayıp, bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nın geçici 3/II maddesi delaletiyle 1086 sayılı HMUK’nın 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “avans” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “yasal” ibaresinin yazılmasına, hükmün bu hali ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 30/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.