YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20499
KARAR NO : 2017/3747
KARAR TARİHİ : 06.04.2017
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, …’nun yönetimindeki otomobille 17.07.2008 tarihinde … … yönetimindeki kamyona arkadan çarptıktan sonra çarpmanın etkisi ile savrularak geldiği yöne dönerek arkadan gelmekte olan sürücü … yönetimindeki araca çarptığını ve bu araç içinde bulunan …’ın yaralanarak sol gözünü kaybettiğini ileri sürerek davacı … için 15.000 TL maddi tazminat, 20.000 TL manevi tazminatın, davalı … ile davacılar … ve … her biri için 5.000 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 50.000 TL tazminatın haksız fiil tarihi olan 17.07.2008 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalılardan müteselsilen (sigorta şirketi yönünden poliçeler kapsamı ile sınırlı olmak kaydıyla) alınarak davacılara verilmesini talep etmiştir. Davacılar vekili; …. için olan iş göremezlik talebini 87.892,46 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalılar vekilleri; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile … için 87.892,46 TL maddi tazminatın 17.07.2008 tarihinden itibaren (davalı … şirketinin 20.05.2010 tarihinden itibaren yasal faizi ile asıl alacaktan diğer davalı ile müteselsilen sorumlu olması kaydı ile) yasal faizi ile müteselsilen davalılardan, … için 20.000 TL, … için 2.000 TL, … için 2.000 TL, … için 2.000 TL manevi tazminatın davalı …’ndan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı … vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir.
6098 sayılı BK. md. 56 maddesi hükmüne göre, hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, Türk Medeni Kanununun 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hukuka ve hakkaniyete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacı … için takdir olunan manevi tazminatın bir miktar fazla olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı …’na geri verilmesine 06.04.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.