Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/19742 E. 2015/4831 K. 24.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19742
KARAR NO : 2015/4831
KARAR TARİHİ : 24.03.2015

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı …. ve ihbar olunan … vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, durakta yaya olarak bekleyen müvekkillerinin oğlu …’e çarparak malul kalacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiğini, meydana gelen kazada davalı sürücünün kusurlu olup … Üniversitesi Hastanesi Özürlü Sağlık Kurulu Raporuna göre, müvekkillerinin oğlu …’un tüm vücut fonksiyon kaybının %86 oranında olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL iş göremezlik tazminatı ile 5.000,00 TL tedavi ve bakıcı giderlerinin olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiş; daha sonra tedavi giderleri yönünden sorumluluğu doğduğundan davanın SGK’na ihbar edilmesini istemiş, 27.02.2014 tarihli celsede SGK yönünden ve bir kısım tedavi giderleri için davayı atiye bıraktıklarını bildirmiş; aynı tarihli ıslah dilekçesi ile tazminat talebini sürekli iş göremezlik tazminatı bakımından 175.000,00 TL ile tedavi ve bakıcı giderleri bakımından 175.000,00 TL olmak üzere toplam 350.000,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı … vekili, kazada tamamen davacıların oğlu …’un kusurlu olup müvekkilinin kusurunun bulunmadığını, olay sonrası düzenlenen kaza tespit tutanağında müvekkilinin asli kusurlu olduğuna ilişkin görüşü kabul etmediklerini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı …. vekili, kazaya davacıların oğlu yayanın asli kusuruyla sebebiyet verdiğini, bu sebeple öncelikle kusur durumlarının tespitinin gerektiğini, 6111 sayılı yasa uyarınca bütün sağlık hizmeti bedelleri SGK tarafından karşılanacağından bu giderler yönünden müvekkili şirketin sorumluluğunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
İhbar olunan SGK vekili, 6111 sayılı yasanın 59. maddesi ile geçici 1. maddesinde belirtilen sağlık gideri tutarlarının davalı sigorta şirketi tarafından ödenip ödenmediğinin araştırılması gerektiğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; ıslah talebi doğrultusunda davanın kabulü ile, 175.000,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatı ve 175.000,00 TL tedavi giderleri kapsamında olan yaşam boyu bakıcı giderleri toplamı 350.000,00 TL tazminatın davalı … ‘dan kaza tarihi olan 26.09.2010 tarihinden, davalı sigorta şirketi açısından dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı …. ve ihbar olunan SGK vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı …. vekili ile ihbar olunan SGK vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 17.908,50 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı …’den alınmasına, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca ihbar olunana geri verilmesine 24.3.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.