Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/19330 E. 2017/1999 K. 27.02.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19330
KARAR NO : 2017/1999
KARAR TARİHİ : 27.02.2017

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü
-K A R A R-
Davacı vekili; 08/05/2010 tarihinde meydana gelen trafik kazasında davacının eşi ve desteği olan….’in kendi kullandığı araçla yaptığı kaza sonucu vefat ettiğini, aracın … poliçesi ile davalı tarafından sigortalandığını, davacının kusurlu sürücünün desteğinden yoksun kalan 3.kişi olduğunu, tazminat isteme hakkının bulunduğunu, desteğin meydana gelen kazanın oluşumunda kusurlu ve sorumlu olduğunu, bu sebeple fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının sigortaya başvurularının tebliğ tarihinden itibaren 8 iş günü sonrası olan 20/11/2012 tarihinden işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiş, 12/03/2014 tarihinde ıslah ile talebini 67.765,45 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; 2 yıllık zamanaşımı süresi geçtikten sonra davanın açıldığını, kazaya karışan aracın … poliçesi ile davalı şirket tarafından teminat altına alındığını, mirasçı davacı tarafından açılan davadaki taleplerin haksız olduğunu, davacının tazminat isteme hakkının bulunmadığını, avans faizi istenemeyeceğini, belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile; 67.765,45.-TL’nin temerrüt tarihi olan 20/11/2012 tarihinden işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı
dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekilince temerrüt faizi olarak avans faiz istenilmiş, mahkemece avans faizine hükmedilmiştir. Oysa, zarara neden olan traktör ticari araç olmayıp temerrüt faizi olarak yasal faize hükmedilmesi gerekirken avans faizine hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1. bendindeki “avans faizi” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “yasal faizi” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 27.2.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.