Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/19216 E. 2017/1858 K. 23.02.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19216
KARAR NO : 2017/1858
KARAR TARİHİ : 23.02.2017

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı … vekili ve davalı … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile gerçekleşen kazada yaralandığını ve malul kaldığını açıklayıp 30.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabul kısmen reddi ile 30.000,00 TL maddi tazminatın davalılar . … Sigorta A.Ş., … ve …’dan, 3.000,00 TL manevi tazminatın davalılar … ve …’dan, 178,00 TL maddi tazminatın davalı …’ndan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı … vekili ve davalı … vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan tazminat istemine ilişkindi.
1-Davalı … vekilinin davacı yönünden hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’na çıkartılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davalı … aleyhine kabulüne karar verilen 178,00 TL tazminat yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı … vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
Davalı … vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı … vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
3-Dava, kısmen kabul kısmen reddedildiğine göre, mahkemece, kendisini vekille temsil ettiren davalı … lehine …. uyarınca, reddedilen kısım üzerinden vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken, bu hususta olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması doğru değil, bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı … vekilinin davacı yönünden maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin kesinlikten reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı … vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasına 12. bent olarak eklenmek üzere “Red edilen manevi tazminat yönünden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca 840,00 TL nisbi vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı …’a verilmesine, ” ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı …’a geri verilmesine 23/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.