Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/18852 E. 2017/1822 K. 23.02.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18852
KARAR NO : 2017/1822
KARAR TARİHİ : 23.02.2017

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkilinin… plakalı ticari taksiyi kiralayıp işlettiğini, davalıların işleteni, sürücü ve trafik sigortacısı olduğu aracın müvekkilinin aracına çarpması sonucu maddi hasarlı ve yaralamalı trafik kazası meydana geldiğini, olay sonucunda müvekkilinin yaralandığını ve tedavi gördüğünü, kaza sonucunda müvekkilinin aracının hasarlanarak hurdaya çıkartıldığını, müvekkilinin aracın hurdaya çıkması nedeniyle işsiz kaldığını, kazanacağı paradan mahrum kaldığını, tedavi süresince yapılan masraflar ile menfi ve müspet zararların karşılığının da davalılar tarafından karşılanmadığını, olay nedeniyle müvekkilinin manevi olarak çok etkilendiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla müvekkilinin uğramış olduğu soyut ve içsel zararın tazmini için 3.000,00 TL manevi, hurdaya çıkarılan araç müvekkilinin işsiz kalması ve çalışamaması sonucu yoksun kaldığı kar nedeniyle 4.000,00 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 15.09.2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı …, davaya cevap vermemiştir.
Diğer davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre;davalı … yönünden davanın reddine, davacının maddi tazminat isteminin kısmen kabulü ile olay tarihi ile aracın hurdaya ayrıldığı tarih arasında geçen 40 gün için 25,00 TL üzerinden hesaplanan toplam 1.000 TL tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan sigorta şirketi, … ve …’dan alınarak davacıya verilmesine, 750,00 TL.manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı-
lar … ve …’dan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, 1.000 TL maddi tazminata, 750 TL manevi tazminata hükmedilmiş olmasına rağmen davacı aleyhine 1.500,00 TL red vekalet ücretine hükmedilmiştir. Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 12. maddesinde “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.(2) Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” şeklinde düzenlenmiştir. O halde; vekille temsil ettirilen davalı … şirketi lehine hükmedilen vekalet ücreti kabul edilen miktar olan 1.000,00 TL’yi geçemeyeceğinden davalı … şirketi lehine 1.000,00 TL red vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 1.500,00 TL’ye hükmedilmesi doğru olmayıp bozma sebebidir.
2) Yine, karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 10/2 maddesi uyarınca manevi tazminat davalarında davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücretin davacı lehine belirlenen ücreti geçemeyeceği gözetilmeden kendini vekille temsil ettiren davalılar … ve sigorta şirketine fazla avukatlık ücreti verilmesi doğru görülmemiş bozma sebebi ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK.nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) ve (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 6 nolu bendindeki “1.500,00 TL” ibaresinin hükümden çıkarılmasına yerine “1.000,00 TL” ibaresinin eklenmesine, hüküm fıkrasının 8 nolu bendindeki “1.500,00 TL” ibaresinin hükümden çıkarılmasına yerine “750,00 TL” ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 23.2.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.