Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/18677 E. 2017/1688 K. 20.02.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18677
KARAR NO : 2017/1688
KARAR TARİHİ : 20.02.2017

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; müvekkilinin maliki olduğu araca kırmızı ışık ihlali yapan davalı Kemall’e ait davalı … şirketi tarafından trafik sigortalı … plakalı sürücüsü tespit edilemeyen aracın çarpması sonucu yaralamalı ve maddi hasarlı trafik kazası meydana geldiğini,sigorta şirketi tarafından hasar bedeli olarak 2213,00 TL ödendiğini belirterek bakiye araç hasar bedeli, araç mahrumiyet bedeli, araç çeki ücreti ve otopark bedeli zararları olmak üzere fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydı ile 2000 TL’nin davalı … Yelkenciden kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini,sigorta şirketinin bakiye hasar bedelinden dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte sorumlu tutulmasını talep etmiştir.
Davalı …Ş. vekili ve davalı … davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre;davanın kısmen kabulüne, 827,00.-TL tazminatın; davalılardan … Sigorta A.Ş. için dava tarihi olan 03/10/2012 tarihinden,davalılardan … için 26/08/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK.’nin geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nin 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda reddedilen kısım 1.173,00 TL olup, karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden miktar itibariyle kesin niteliktedir.Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 20.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.