YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18307
KARAR NO : 2014/13653
KARAR TARİHİ : 16.10.2014
MAHKEMESİ :Körfez 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :05/12/2013
NUMARASI :2013/907-2013/1173
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu . plaka sayılı aracın. plaka sayılı araca çarpması sonucunda müvekkillerinin desteğinin vefat ettiğini ileri sürerek, davacı eş Emine için toplam 8.327,34 TL maddi tazminat ile 50.000,00 TL manevi tazminatın, davacı anne Nezaket için 3.000,00 TL maddi tazminat ile 50.000,00 TL manevi tazminatın ve davacı kardeşler Tekin ve Melike için ayrı ayrı 30.000,00’er TL manevi tazminatın, olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve mütesilsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre davanın kısmen kabulü ile davacı Nezaket açısından maddi tazminata karar verilmesine yer olmadığına, 5.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte tahsiline, davacı Emine için maddi tazminat talebinin kabulüne, 8.327,30 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline, 10.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline, davacı Tekin ve Melike için ayrı ayrı 2.000,00’er TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Mahkemece, yargılama sırasında kusur oranlarının tespiti için alınan Adli Tıp Kurumunun 13.12.2010 tarihli raporunda kazanın oluşumunda; davalı sürücü M.. Ç.. % 40 oranında, dava dışı sürücü İlker Çalışkan % 40 oranında, muris M. B. ile dava dışı mağdur H.G.’nin her biri kendisi için olmak üzere % 20 oranında kusurlu olduğu belirtilmiştir. Hükme esas alınan 31.10.2011 tarihli hesap bilirkişisi raporunda ise Adli Tıp Kurumu raporundaki kusur oranlarından farklı olarak, davalı sürücü M.. Ç..’ın kusur oranı % 80 kabul edilip, hesap edilen tazminat miktarından sadece % 20 kusur indirimi yapılarak, fazla tazminata hükmedilmesi doğru olmayıp bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 16.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.