YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17823
KARAR NO : 2014/18478
KARAR TARİHİ : 15.12.2014
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : Manisa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/05/2014
NUMARASI : 2014/199-2014/310
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı G.. O.. vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; davalıların sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, müvekkillerinin desteklerine çarparak ölümüne neden olduğunu, davalı sürücünün kazanın oluşunda 3/8 oranında kusurlu olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla toplam 4.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile 1.000,00 TL cenaze giderinin davalılardan, 40.000,00 TL manevi tazminatın ise sadece davalı G.. O..’dan kaza tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir. Davacılar vekili daha sonra ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 6.130,20 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı E… Sigorta A.Ş. vekili; poliçe kapsamında davacılara ödeme yaptıklarını ve temerrüde düşürülmediklerini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı G.. O.. vekili; trafik sigortacısı tarafından davacılara ödeme yapıldığını, manevi tazminat talebinin yüksek olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile her bir davacı için ayrı ayrı 7.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı G.. O..’dan tahsiline, fazlaya ilişkin
taleplerin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı G.. O.. vekili tarafından temyiz edilmiştir. Maddi tazminat taleplerine ilişkin hüküm temyiz incelemesi sırasında bozulmayarak kesinleştiğinden mahkemece maddi tazminat talepleri hakkında yeniden karar verilmemiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı G.. O.. vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine yöneliktir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davalı sürücünün kusur oranı ve diğer hususlar gözetildiğinde, her ne kadar önceki bozma ilamına uyulup tazminat miktarı yükseltilmiş ise de, takdir olunan manevi tazminat miktarının düşük olduğu görülmüş ve davacılar için hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı G.. O.. vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 887,94 TL kalan harcın temyiz eden davalı G.. O..’dan alınmasına 15.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.