Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2014/17393 E. 2014/17283 K. 01.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17393
KARAR NO : 2014/17283
KARAR TARİHİ : 01.12.2014

MAHKEMESİ :Ankara 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :11/01/2012
NUMARASI :2011/1363-2012/38

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı sigorta şirketi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik (ZMSS) sigortacısı olduğu aracın davacıya çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiğini, olay nedeniyle davacı tarafından daha önce davalılar aleyhine açılan davada Ankara 13.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2008/437 Esas, 2011/58 Karar sayılı kararıyla 9.000,00 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminata karar verildiğini ileri sürerek, anılan davada bilirkişi raporuyla belirlenen tedavi ve ulaşım gideri için 4.687,47 TL, tam iş göremezlik zararı için 1.462,20 TL olmak üzere bakiye toplam 6.149,00 TL maddi tazminatın faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini savunmuş, diğer davalılar cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı sigorta şirketi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
1-)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
2918 sayılı Yasanın 98/1.maddesinde “motorlu araçların sebep oldukları kazalarda yaralanan kimselerin ilk yardım,
muayene ve kontrol veya bu yaralanmadan ötürü ayakta, klinikte, hastane ve diğer yerlerdeki tedavi giderleri ile tedavinin gerektirdiği diğer giderleri aracın ZMSS’nı yapan sigortacısının ZMSS sınırları kapsamında ödeyeceği öngörülmüş iken 25.2.2011 tarihli RG’de yayınlarak yürürlüğe giren 6111 Sayılı Yasanın 59.maddesi ile 2918 Sayılı Yasanın 98/1.maddesinde yapılan değişiklikle “trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ile diğer resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın SGK tarafından karşılanacağı” hükmü getirilmek suretiyle ZMSS’nın tedavi giderlerinden doğan sorumluluğu yasa ile SGK’na nakledilmiştir. Yasanın 98/2.maddesinde sigorta şirketlerince alınan primlerin ve güvence hesabınca tahsil edilen katkı paylarının SGK’ya aktarılacağı, aktarım ile sigorta şirketlerinin ve güvence hesabının, bu teminat kapsamındaki yükümlülüklerinin sona ereceği belirtilmiştir.
Yasanın 98/3.maddesinde sigorta şirketi ve güvence hesabı tarafından ödenecek meblağın süresinde ödenmemesi halinde 5510 Sayılı Yasanın 89/2.maddesinin uygulanarak alacakların gecikme cezası ile birlikte icraen tahsil edileceği öngörülmüştür.
6111 Sayılı Yasanın geçici 1.maddesi ile de yasanın yürürlüğünden önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık bedellerinin SGK tarafından karşılanacağı, söz konusu sağlık hizmet bedelleri için kanunun 59.maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirleyecek tutarın 3 yıl süre ile ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketi ve güvence hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği vaz edilmiştir.
Yukarıda açıklanan yasal düzenlemelere göre, 2918 sayılı Yasanın 98. maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluk “Sosyal Güvenlik Kurumu’na” geçtiğinden, anılan yasa kapsamında kalan zarar kalemleri yönünden yasal hasmın “Sosyal Güvenlik Kurumu” olması gerektiği açıktır.
Somut olayda, dava konusu trafik kazası anılan yasanın yürürlüğünden önce 23.4.2008 tarihinde meydana gelmiş olup, eldeki dava ise 01.6.2011 tarihinde, yani 2918 Sayılı Yasanın 98.maddesinde yapılan değişiklikten sonra açılmıştır.
O halde, 6100 Sayılı HMK’nin 266. (1086 Sayılı HUMK m. 275) maddesinde, çözümü özel ve teknik bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişinin oy ve görüşünün alınması gerektiği hükmüne yer verilmiş olduğundan, mahkemece, 2918 sayılı Yasanın 98. maddesi kapsamında kalan ve Sosyal Güvenlik
Kurumunun sorumluluğunda bulunan tedavi giderlerine esas olan işlem ve masraf miktarlarının belirlenmesi için uzman bilirkişi heyetinden ayrıntılı, gerekçeli ve denetime açık rapor alınması, 2918 Sayılı Yasanın 98. maddesi kapsamında kalan tedavi giderleri olduğunun tespit edilmesi halinde, bu zarar kalemine ilişkin davanın SGK’na karşı açılması gerekip bu konuda davalı sigorta şirketine husumet yöneltilemeyeceğinden aleyhindeki davanın husumet yönünden reddine karar verilmesi, anılan yasa kapsamı dışında kalan giderlerden ise davalı sigorta şirketinin diğer davalılarla birlikte sorumlu tutulması gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, diğer temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı sigorta şirketine geri verilmesine 1.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.