Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/9981 E. 2014/9755 K. 23.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9981
KARAR NO : 2014/9755
KARAR TARİHİ : 23.06.2014

MAHKEMESİ : Manavgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/01/2013
NUMARASI : 2010/1066-2013/12

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı G.. A… vekili ile davalılar H.. D.. ve N.. D.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkilinin sürücüsü olduğu motosiklete, davalılar M.. T..’un maliki, H.. D..’in sürücüsü ve G.. A…’nin trafik sigortacısı olduğu aracın 24/11/2010 tarihinde tam kusurlu olarak çarpması neticesinde müvekkilinin yaralandığını ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak kaydıyla 1.000,00 TL iş göremezlik ve 14.000,00 TL tedavi masrafının davalılardan, 50.000,00 TL’nin manevi tazminatın davalılar Hatice ve Mustafa’dan tahsilini talep ve dava etmiş, birleştirilen davada araç maliki olduğu anlaşılan davalı N.. D..’den fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak kaydıyla maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuş, ıslah dilekçesiyle iş göremezlik tazminatı talebini 33.641,84 TL’ye, tedavi masrafı talebini 18.226,79 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı M.. T.. vekili, müvekkilinin aracı kazadan önce N.. D.. isimli şahsa sattığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı G. Sigorta vekili davanın reddini savunmuştur. Davalılar Naci ve H.. D.. vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı sürücüsü Hatice’nin %75 oranında, davacı sürücü Mehmet’in %25 oranında kusurlu olduğu, davacının %16 oranında sürekli iş göremezlik durumunun bulunduğu, davacının 33.641,84 TL iş göremezlik zararı ile 18.226,79 TL tedavi harcaması olduğu gerekçesiyle 51.868,63TL maddi tazminatın davalılardan Hatice, N.. D..’den olay tarihinden, Sigorta şirketi yönünden dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte müteselsilen tahsiline, 15.000,00 TL manevi tazminatın davalılar Hatice ve N.. D..’den olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı G.. A… vekili ile davalılar H.. D.. ve N.. D.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre davalılar H.. D.. ve N.. D.. vekilinin aşağıdaki (2) nolu bent, davalı G.. A… vekilinin aşağıdaki (2) ve (3) nolu bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2)Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle iş göremezlik tazminatı, manevi tazminat ile tedavi giderlerinin tahsiline ilişkindir. 6100 Sayılı HMK’nin 266. (1086 Sayılı HUMK m. 275) maddesinde, çözümü özel ve teknik bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişinin oy ve görüşünün alınması gerektiği hükmüne yer verilmiştir. Dava konusu tedavi giderleri miktarının saptanması uzman doktor bilirkişi aracılığı ile belirlenmelidir.
Somut olayda, mahkemece tedavi giderleri yönünden uzmanlığı bulunmayan bilirkişi raporunun hükme esas alındığı anlaşılmaktadır. Bu halde, mahkemece öncelikle davacı tarafından dosyaya ibraz edilen ancak davacı adına düzenlenmemiş toplam 16.121,66 TL tutarındaki iki faturanın davacının tedavisi ile ilgili olup olmadığının araştırılması, daha sonra bu husus gözetilmek suretiyle uzman bilirkişiden tedavi masraflarına ilişkin rapor alınması ve sonucuna göre tedavi masraflarının tespit edilmesi gerekirken eksik incelemeye dayanılarak verilen kararın temyiz eden davalılar yararına bozulması gerekmiştir.
3)Yargılama sırasında yürürlüğe giren ve 2918 sayılı yasanın 98. maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde, “Trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın “Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı”, Yasanın geçici 1. maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, söz konusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59. maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği” öngörülmüştür.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 91. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları A-1. maddesinde, sigortacı poliçede belirtilen aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa göre işletene düşen hukuki sorumluluğu zorunlu sigorta limitlerine kadar temin edeceği, düzenlenmiştir. Karayolları Trafik Kanuna göre, zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırmak zorunludur.
Sigorta poliçesinde belirtilen, motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle sigorta şirketi zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderleri zorunlu olarak teminat altına alır. Sigorta şirketinin yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır. Bununla birlikte söz konusu yasal düzenleme haksız fiil sorumluları (işleten ve sürücü gibi) yönünden her hangi bir aykırı düzenleme getirmemiş olduğundan bu kişiler yönünden tedavi giderlerine ilişkin sorumluluk devam edecektir.
Bu durumda mahkemece, tarafların delillerinin toplanması, davacı tarafından talep edilen tedavi giderlerinden 2918 sayılı Yasanın 98.maddesi kapsamında kalanların ve Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğuna esas olanların belirlenmesi için uzman doktor bilirkişiden (yukarıdaki 2 nolu bentteki bozma nedeni de gözetilerek) alınacak raporla, 2918 sayılı yasanın 98. maddesi kapsamında kalan tedavi giderleri olduğunun tespit edilmesi halinde Sosyal Güvenlik Kurumu’nun davaya dahil edilmesi ve bu tedavi giderleri yönünden Sosyal Güvenlik Kurumu’nun, yasa kapsamı dışında kalan tedavi masraflardan ise davalı sigorta şirketinin sorumlu tutulması ve her iki halde de diğer haksız fiil sorumlularının (işleten ve sürücü gibi) sorumluluklarının devam ettiğinin dikkate alınması gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün davalı sigorta şirketi yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz eden davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı G.. A… ile davalılar H.. D.. ve N.. D.. yararına, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı G.. A… yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı G.. A…, davalılar H.. D.. ve N.. D..’e geri verilmesine 23.6.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.