YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9950
KARAR NO : 2014/9559
KARAR TARİHİ : 12.06.2014
MAHKEMESİ : Van 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/01/2013
NUMARASI : 2011/176-2013/20
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı E.. K.. vekili, davalı T.. K.. ve M.. T.. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin desteği Sinan ve İnan’a davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu 2 aracın çarpması sonucu vefat ettiğini belirterek fazlaya dair haklarını saklı tutarak cenaze ve defin gideri için 2.000,00.-TL, destekten yoksun kalma nedeni ile anne ve baba için ayrı ayrı 19.000,00.-TL olmak üzere toplam 40.000,00.-TL maddi tazminatın tüm davalılardan, ayrıca yine anne ve baba için ayrı ayrı 70.000,00.-TL ve kardeşler için ayrı ayrı 15.000,00.-TL olmak üzere toplam 200.000,00.-TL manevi tazminatın sigorta şirketleri dışındakı davalılardan olay tarihinden itibaren işleyecek işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiş, talebini ıslah dilekçesi ile arttırmıştır.
Davalı A. Sigorta A.Ş. ve Davalı E.. A… vekilleri, kusur oranında, gerçek zarardan, poliçe limiti ile sınırlı sorumlu olduklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı Tahirhan ve E.. K.., kusurun kendilerinde olmadığını, talep edilen tazminat miktarının fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı M.. T.., davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalı sürücü Ercan’ın % 50, davalı işleten/sürücü Musa’nın % 20 kusurlu olduğu kabul edilerek, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile anne ve baba için destekten yoksun kalma nedeni ile toplam 51.061,36.-TL, cenaze ve defin gideri için 7.450,00.-TL olmak üzere toplam 58.511,36.-TL maddi tazminatın sigorta şirketlerinden dava, diğer davalılardan olay tarihinden, ayrıca anne ve baba için ayrı ayrı 40.000,00.-TL, kardeşlerin her biri için ayrı ayrı 5.000,00.-TL olmak üzere toplam 100.000,00.-TL manevi tazminatın sigorta şirketleri dışındaki davalılardan olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı E.. K.. vekili, davalı T.. K.. ve M.. T.. tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
BK’nun 53. maddesine (6098 sayılı TBK m. 74) ve yerleşik Yargıtay uygulamasına göre, hukuk hâkimi, ceza hâkiminin belirlediği kusur oranı ve delil yetersizliğine dayalı beraat kararı ile bağlı değil ise de; sanığın isnat edilen eylemi gerçekleştirmediğinin kesin olarak tespiti olgusuna dayalı beraat kararı ile o eylemin hukuka aykırılığını ve failini belirleyen mahkumiyet kararının bu yönleriyle bağlıdır.
Somut olayda, mahkemece, davalıların tazminattan sorumluluğuna karar verilmiştir. Temyiz eden davalılar E.. K.. ile M.. T..’nın taksirle öldürme eyleminden yargılaması Van 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 06.06.2012 tarih, 2011/27 esas, 2012/114 karar sayılı dosyasında yapılmış olup, kazaya karışan araç sürücülerinin kusurunu belirlemek için 2 rapor alınmış, 28.03.2011 tarihli raporda davalı sürücüler asli kusurlu, vefat eden çocuklar İnan ve Sinan Akbulut’un ise tali kusurlu olduğu, 30.05.2011 tarihli Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi raporunda “müteveffa yayaların taşıt trafiğine ait kaplama içinde yürüdükleri sırada mı yoksa yola kontrolsüz bir şekilde giriş yaptıkları sırada mı davalıların idaresindeki araçların çarpmasına maruz kaldıkları” yönünden çelişki olduğundan iki ihtimalli bir görüş belirtilmiş, her iki ihtimalde de davalı M.. T..’nın kusursuz olduğu değerlendirilmiştir. Van 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nce 28.03.2011 tarihli rapora itibar edilerek her iki sürücü davalı hakkında mahkumiyet kararı verilmiş, davalılar tarafından karar temyiz edilmiş, karar henüz kesinleşmemiştir. Temyiz incelemesi yapılan dosyada ise hükme esas alınan 27.09.2012 tarihli bilirkişi raporunda, davalı sürücü Ercan % 50 kusurlu, davalı sürücü Musa % 20 kusurlu, müteveffa küçükler ise % 30 kusurlu oldukları değerlendirilmiştir.
Bu durumda mahkemece, 818 sayılı BK’nın 53. maddesi uyarınca, kazanın oluş şeklinin belirlenmesi, davalı M.. T..’nın kazanın oluşumunda taksirli eylemi ile kural ihlalinin bulunup bulunmadığının tespiti yönünden, ceza davasının sonucu beklenerek bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
2-Bozma gerekçesine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına karar verilmiştir.
SONUÇ :Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı M.. T..’nın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle bozma gerekçesine göre davalı E.. K.. vekili, M.. T.. ve T.. K..’ın temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar E.. K.., T.. K.. ve M.. T..’ya geri verilmesine 12.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.