YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8977
KARAR NO : 2014/12415
KARAR TARİHİ : 22.09.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2012
NUMARASI : 2008/537-2012/846
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar M.. A.. vekili, E. Oto.İth.Ltd.Şti. vekili, E.Sigorta AŞ vekili, davalı Ş.. S.. vekili ve davalı A.. A.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
– K A R A R –
Davacılar vekili, davalı Ş.. S..’nın sürücüsü, davalı A.. A..’nin trafik sigortacısı olduğu motosiklet ile diğer davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın çarpışması sonucu motosiklette yolcu olarak bulunan destek M. Ş.’in yaşamını yitirdiğini belirterek asıl davada defin ve cenaze masrafı olarak 10.000,00 TL, destekten yoksun kalma tazminatı olarak davacı eş E.G.için 5.000,00 TL, davacı çocuk Mina için 5.000,00 TL, davacı anne Hatun ve baba Hüseyin için 5.000,00’er TL ile davacı eş ve çocuk için 70.000,00’er TL, davacı anne ve baba için 20.000,00’er TL, davacı kardeşler için 10.000,00’er TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile destekten yoksun kalma tazminatı taleplerini davacı eş için 351.955,91 TL’ye, davacı çocuk için 95.976,51 TL’ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Birleştirilen 2010/378 esas ve 2010/276 karar sayılı davada, fazlaya ilişkin hakları saklık kalmak üzere 10.000,00 TL tazminatın davalı Grup Ferdi Kaza Sigortacısından tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir.
Birleştirilen 2010/203 esas ve 2010/256 karar sayılı davada, fazlaya ilişkin hakları saklık kalmak üzere 8.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının, müteveffanın yolcu olarak bulunduğu aracın trafik sigortacısı olan davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacılar H.. Ş.. ve H.. Ş..’in destekten yoksun kalma tazminatı taleplerinin reddine, davacı eş E.G. için 351.955,91 TL, davacı çocuk Mina için 95.976,51 TL destekten yoksun kalma tazminatının ve 2.100,00 TL cenaze ve defin masrafının davalılar H.. Ç.., E. Oto.İth.Ltd.Şti. ve Ş.. S.. E. Sigorta AŞ, M.. A.. ve A.. A..’den ve davacı eş, çocuk ve anne için 10.000’er TL, baba için 7.500,00 TL, davacı kardeşler için 5.000,00 TL manevi tazminatın davalılar davalılar H.. Ç.., E. Oto.İth.Ltd.Şti. ve Ş.. S..’dan dan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar M.. A.. vekili, E. Oto.İth.Ltd.Şti. vekili, E. Sigorta AŞ vekili, davalı Ş.. S.. vekili ve davalı A.. A.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı E. Sigorta AŞ vekilinin tüm, davalı M.. A.. vekili, davalı E. Oto.İth.Ltd.Şti. vekili, davalı Ş.. S.. vekili ve davalı A.. A.. vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece hükme esas alınan aktüerya raporu CSO verileri dikkate alınarak hazırlanmıştır.
Yargıtay yerleşik uygulamalarına göre desteğin ve destek ihtiyacı olanların muhtemel yaşam süreleri belirlenirken Population Masculine Et – Feminine (PMF) yaşam tablosu esas alınmalıdır. O halde mahkemece, PMF yaşam tablosu esas alınarak davacıların destekten yoksun kalma zararının belirlenmesi için ek rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
3-Mahkemece hükme esas alınan aktüerya raporunda, desteğin çalıştığı işyeri bordrolarına göre aylık net ücretin 1.000,00 TL olduğu, desteğin vefatı öncesindeki dönem olan 01/01/2008 – 16/11/2008 tarihleri arasında aldığı primlerin aylık net ortalamasının ise 1.039,70 TL olduğu, buna göre desteğin aylık net gelirinin 2.039,70 TL olarak kabul edilip hesaplama yapıldığı belirtilmiştir. Desteğin çalıştığı şirket yazısına göre, desteğin net aylık ücretinin 1.000,00 TL olduğu, bununla birlikte Ocak 2008 ile Kasım 2008 tarihleri arasını kapsayan dönemde desteğe sadece Eylül 2008 tarihinde 1.000,00 TL ve Kasım 2008 tarihinde (kazadan sonra) 9.951,52 TL prim ödemesi yapıldığı görülmektedir. Bu durumda mahkemece, desteğe yapılan prim ödemesinin düzenli olup olmadığının belirlenebilmesi için aynı dönemde işyerinde çalışan aynı düzey çalışanlara da prim ödemesi yapılıp yapılmadığının, yapılıyor ise zaman aralıklarının ve miktarlarının belirlenmesi ve sonucuna göre desteğin gerçek gelirinin tespiti ve buna göre hesaplama yapılması gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
4-Davalı A.. A.. vekili ve davalı Ş.. S.. vekili, desteğin araçta hatır için taşındığını ileri sürerek belirlenecek zarardan indirim yapılması gerektiğini ileri sürmüşlerdir. Hatır taşımaları bir menfaat karşılığı
olmadığı cihetle, bu gibi taşımalarda 818 sayılı BK.’nun 43. maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır. Hâkim, tazminattan mutlaka indirme yapmak zorunda değilse de, bunun dahi gerekçesini kararında tartışması ve nedenlerini göstermesi gerekir. O halde mahkemece, bu savunma üzerinde durularak, taşımanın hatır için olup olmadığı, tarafların yakınlığı, varsa hatır için taşımanın kimin arzusu ve ne amaçla yapıldığı gibi olayın özel şartları göz önüne alınarak araştırma ve inceleme yapılması gerekmekte olup davalıların savunmasına itibar edilmeyerek ve karar yerinde tartışılmayarak hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
5-Davalı M.. A.. vekili, desteğin müvekkiline G. Ferdi Kaza Sigorta Poliçesi ile sigortalı olduğunu, F. Kaza Sigortası Poliçe Genel Şartları’nın 6/a maddesine göre, motosiklet kullanma veya binme hallerinin teminat dışı olduğunu iddia etmişse de, mahkemece, bu savunma üzerinde durulmadan, karar yerinde tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı E. Sigorta AŞ vekilinin tüm, davalı M.. A.. vekili, davalı E. Oto.İth.Ltd.Şti. vekili, davalı Ş.. S.. vekili ve davalı A.. A.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2), (3), (4) ve (5) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalı M.. A.. vekili, davalı E.Oto.İth.Ltd.Şti. vekili, davalı Ş.. S.. vekili ve davalı A.. A.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 23.372,71 TL kalan harcın temyiz eden davalı E.Sigorta A.Ş’den alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar M.. A.., E. Oto.İth.Ltd.Şti., Ş.. S.. ve A. Sigorta A.Ş’ne geri verilmesine 22.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.