Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/786 E. 2014/259 K. 14.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/786
KARAR NO : 2014/259
KARAR TARİHİ : 14.01.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 13. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/06/2012
NUMARASI : 2007/532-2012/235

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, zorunlu mali sorumluluk sigortası bulunmayan araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada davacı çocuk Ömer’in yaralandığını açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak 7.000 TL iş göremezlik tazminatının başvuru tarihi olan 21.9.2007 den işleyecek faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kabulü ile, 7.000 TL’nin 1.10.2007’den işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. 2918 sayılı Karayolları Trafik Yasasının 109. maddesinde motorlu araç kazalarından doğan maddi zararların tazmini için kaza gününden itibaren iki yıllık zamanaşımı süresi öngörülmüş, aynı maddenin ikinci fıkrasında, davanın cezayı gerektiren bir eylemden kaynaklanması durumunda ceza kanununun öngördüğü ceza zamanaşımının (sürücü, işleten veya diğer sorumlular için fark gözetilmeksizin) uygulanacağı hükme bağlanmıştır.Trafik kazası 29.12.2000 tarihinde meydana gelmiş, dava ise 15.11.2007 tarihinde açılmıştır.Ceza davası (Altınözü asliye ceza mahkemesinin 2001/66-107) kararı 23.11.2001 de kesinleşmiştir.Olayda gelişen durumda söz konusu değildir. Bu
durumda 5 yıllık ceza zaman aşımı süresi içerisinde davanın açılmamış olması nedeni ile zamanaşımından reddi yerine yazılı şekilde esasına girilmesi isabetli değildir.
2- Bozma şekline göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 14.1.2014 günü oybirliği ile karar verildi.