YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7341
KARAR NO : 2014/6972
KARAR TARİHİ : 05.05.2014
MAHKEMESİ : Ankara 23. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2012
NUMARASI : 2012/535-2012/595
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı S.. B.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin kızı olan S..K..’ın S.. B.. Kars İl Sağlık Müdürlüğünde acil tıp teknisyeni olarak görev yapmakta iken 07.07.2011 tarihinde hasta nakil dönüşü sırasında içinde bulunduğu ambulansın tek taraflı kaza yapması sonucunda vefat ettiğini, davalıların aracın işleteni ve trafik sigortacısı olarak sorumlu olduklarını ileri sürerek, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak kaydıyla 5.000 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalılardan, her bir davacı için ayrı ayrı 200.000,00 TL manevi tazminatın davalı S.. B..ndan tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle destekten yoksun kalma tazminatı talebini anne Mahir için 17.911,00 TL’ye, baba Mehmet için 22.042,93 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, kusur ve zarar belirlendikten sonra poliçe limiti ile sorumlu olacaklarını savunmuştur.
Davalı S.. B.. vekili, müteveffanın riskli hizmet sınıfı kapsamında 112 acil servisinde çalıştığını, müvekkili idarenin sorumluluğunun bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı anne Mahir için 17.911,00 TL, davacı baba Mehmet için 22.042,93 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalılardan, davacı anne ve baba için ayrı ayrı 20.000,00 TL manevi tazminatın 11.07.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı S.. B..ndan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı S.. B.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı S.. B.. vekilinin tüm, davacılar vekilinin aşağıdaki (2) nolu bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2)Dava, trafik kazası sonucu murisin ölümü nedeniyle maddi ve manevi tazminat talebine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, TMK.’nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, vefat edenin kazada kusuru bulunmaması, yaşı ve diğer hususlar gözetildiğinde takdir olunan manevi tazminatın çok düşük olduğu görülmüş ve davacılar için hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı S.. B.. vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalı S.. B..ndan harç alınmamasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 5.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.