YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6645
KARAR NO : 2014/9353
KARAR TARİHİ : 10.06.2014
MAHKEMESİ : Çankırı 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2009/192-2013/57
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hüküm davalı B. B. İnş. San ve Tic. Ltd. ŞTi ve davalı G. Sigorta A.Ş vekillerince temyiz edilmiş, davalı B. B. İnş. San ve Tic. Ltd. Şti vekilince de duruşma talep edilmiş olmakla duruşma için tayin edilen 10.06.2014 Salı günü davalı G. Sigorta A.Ş vekili Avukat B. F. K. Ç. geldi. Davacı ve diğer davalılar tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davalı G. Sigorta A.Ş vekili dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortacısı olduğu aracın davacının yolcu olarak bulunduğu traktör römorkuna çarpması sonucu davacının yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere işgücü kaybı, hastane gideri 5.000 TL. maddi 15.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş,ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 86.280,51 TL. olarak ıslah etmiş, yargılama aşamasında verdiği dilekçe ile ıslah dilekçesinde belirttikleri miktarın 86.885,51 TL. olduğunu beyan etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, tedavi giderlerinden sorumlu olmadıklarını davanın reddini savunmuştur. Diğer davalılar kusur oranı ve tazminat miktarını kabul etmediklerini, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, 86.885,51 TL. maddi tazminatın davalılardan, 15.000 TL. manevi tazminatın davalılar B. B. İnş.San ve Tic. Ltd. Şti. ve A.. D..’den tahsiline karar verilmiş hüküm davalı B. B. İnş.San ve Tic. Ltd. ti. vekili ve davalı sigorta şirketi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava trafik kazasında yaralanmadan kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davacının maddi tazminat kapsamında belirlenen tedavi giderlerinin de davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Yargılama sırasında yürürlüğe giren ve 2918 sayılı yasanın 98.maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde, “trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın “Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı”,
Yasanın geçici 1.maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, sözkonusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59 uncu maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği” öngörülmüştür.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 91. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları A-1.maddesinde, sigortacı poliçede belirtilen aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa göre işletene düşen hukuki sorumluluğu zorunlu sigorta limitlerine kadar temin edeceği, düzenlenmiştir.Karayolları Trafik Kanuna göre, zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırmak zorunludur.
Sigorta poliçesinde belirtilen, motorlu aracın işletilmesinden kaynaklanan kaza nedeniyle sigorta şirketi zarar görenlerin tedavisi için ödenen giderleri zorunlu olarak teminat altına alır. Sigorta şirketinin yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır.
Yukarıda açıklanan yasal düzenlemelere göre, 2918 sayılı Yasanın 98.maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluk “Sosyal Güvenlik Kurumu’na” geçtiğinden eldeki davada yasal hasımın “Sosyal Güvenlik Kurumu” olması gerekir.
Bu durumda mahkemece, Sosyal Güvenlik Kurumu’nun davaya dahil edilmesi, tarafların delillerinin toplanması, davacı tarafından talep edilen tedavi giderlerinden 2918 sayılı Yasanın 98.maddesi kapsamında kalanların ve Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğuna esas olanların belirlenerek bu giderler yönünden Sosyal Güvenlik Kurumu’nun 2918 Sayılı Yasanın 98.maddesi kapsamı dışında kalan tedavi giderleri yönünden ise davalı sigorta şirketinin sorumlu tutulması gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
2-Davacı vekili dava dilekçesinde kaza sonucu davacının yaralandığını belirterek işgücü kaybı tazminatı, hastane gideri ve tedavi gideri talep etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan aktüerya uzmanından alınan bilirkişi raporunda davacının iyileşme süresi için gideri hesabı yapılmış, davacının ıslah dilekçesine göre mahkemece maddi, tazminat, tedavi gideri ve bakıcı giderine hükmedilmiştir. 6100 Sayılı HMK.nun 26.maddesinde “ Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremeyeceği düzenlenmiştir. Mahkemece davacının dava dilekçesinde bakıcı giderlerine ilişkin herhangi bir talebi olmadığı halde mahkemece davacının talebi aşılarak bakıcı giderinin de davalılardan tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-Mahkemece davacının yaralanması nedeniyle geçici ve sürekli işgücü kaybı nedeniyle aktüerya hesabı yapılması için alınan bilirkişi raporunda davacının emeklilik dönemi içinde olduğu ancak çiftçilik yaparak gelir elde ettiği belirtilerek çiftçi kayıt sisteminde belirtilen arazi gelirlerine göre asgari ücretin 1.146 katı geliri olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de yapılan hesaplama Yargıtay uygulamalarına uygun değildir. Davacının sürekli işgücü kaybı nedeniyle tazminat hesabı yapılırken Yargıtay uygulamalarına göre 67 yaşında pasif dönemi içinde olan davacının asgari ücretin neti tutarında gelir elde ettiği kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken davacının çiftçi kayıt sisteminde belirtilen arazi gelirlerine göre yapılan tazminat hesabına göre karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı G. Sigorta A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulüne, 2 ve 3 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davalı G. Sigorta A.Ş’ne verilmesine, duruşmada vekille temsil olunmayan diğer davalılar yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar G. Sigorta A.Ş ve B. B. İnş San ve Tic. Ltd. Şti’ne geri verilmesine 10.6.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.