Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/654 E. 2014/2050 K. 18.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/654
KARAR NO : 2014/2050
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

MAHKEMESİ : Tefenni Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/06/2012
NUMARASI : 2007/96-2012/66

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 18.2.2014 Salı günü davacı O.. D.. vekili Av. ….ile davalı H…Sigorta A.Ş. vekili Av. …. geldi. Davalı R.. T.. tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davacı ve davalı H…Sigorta A.Ş. vekilleri dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.
-K A R A R-

Davacı vekili, davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada desteklerinin öldüğünü açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak 52.273,98 TL destekten yoksun kalma ve 50.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen (davalı sigorta şirketi sadece maddi tazminattan sorumlu olarak) tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar ve vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile, talep edilen 52.273,98 TL’den davalı ZMSS’nin ödediği 5.877,04 TL ve 25.905,61 TL’nin mahsubu ile bakiye 20.491,33 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan (sigorta şirketi 11.12.2006 tarihinden işleyecek faizden sorumlu olarak) müştereken ve müteselsilen tahsiline, 10.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ramazandan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Hükmü temyiz eden davacı vekili 4.2.2014 tarihli dilekçeleri ile maddi tazminata yönelik temyiz isteğinden vazgeçtiklerini bildirdiği ve vekaletnamesinde temyizden feragatla yetkili olduğu anlaşıldığından davacı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz istemlerinin vazgeçme nedeniyle reddine karar vermek gerekmektedir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önüne alarak manevi tazminat adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarının adalete uygun olması gerekir. Tazminatın amacı zarara uğrayanda bir huzur duygusu doğurmaktır. Somut olayda, tarafların kusur oranı, davacının yaşı, tarafların ekonomik ve sosyal durumu, duyulan acı gibi nedenler dikkate alındığında, davacı için hükmedilen manevi tazminat miktarı, duyulan acıyı, çekilen sıkıntıyı hafifletebilecek düzeyde değildir.Hükmedilen manevi tazminat miktarı az olup daha üst düzeyde manevi tazminat takdiri gerekir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin maddi tazminat istemine yönelik temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davalılardan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davacıya verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 18.2.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.