YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6194
KARAR NO : 2013/8012
KARAR TARİHİ : 30.05.2013
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıya ait aracın sebebiyet verdiği kazada, müvekkiline ait aracın hasarlandığını, kaza tutanağında fahiş hata yapılarak tüm kusurun müvekkiline verildiğini, oysa müvekkilinin geçiş önceliğinin bulunduğunu, davalı kurumun müvekkilinden kendilerine ait otobüsün tamir süresince çalışamadığından bahisle gelir yoksunluğu zararını da talep ettiğini, müvekkilinin kendi aracını tamir ettirdiğini ve davalıya 480,10 TL gelir kaybı zararı ödediğini belirterek 2.520 TL onarım gideri ile 480,10 TL gelir kaybı zararının ödeme tarihlerinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, kaza tutanağının doğru olduğunu, müvekkiline ait aracın davacıdan önce kavşağa girdiğini ve geçişini tamamlamak üzereyken, davacının aracı ile otobüün sağ arka kapı kısımlarından çarptığını, kusuru kabul etmediğini, müvekkiline ait aracın sürücüsünün, hizmet alımı yapılan … A.Ş Genel Müdürlüğü’nde İş Kanununa tabi olarak çalıştığını belirterek davanın ZMSS Şirketi …ile … A.Ş ve …’a ihbarını ve reddini savunmuştur.
Dava ihbar olunan … A.Ş vekili, kusuru kabul etmediğini, tutanağın doğru olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Dava ihbar edilen …, son durağa doğru seyrettiğini, kavşağı geçtiğini, sağdan araç geldiğini gördüğünü, mesafe uzak olduğundan durur diye düşündüğünü, ancak aracın durmadığını, frene basmadan aracının sağ arka tamponundan çarptığını, kusurunun olmadığını savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1.958,30 TL tazminatın 567,80 TL’sının 11.7.2011, 991,20 TL’sının 9.2.2012, 63,20 TL’sının 11.7.2011, 336,07 TL’sının 7.11.2011 tarihlerinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Kaza tespit tutanağında, davacı aracının kavşaktan geçişini tamamlamak üzere olan davalıya ait otobüsün sağ arka çamurluk kısmına çarpması sonucu meydana gelen kazada davacı …’in kavşaklarda geçiş önceliğine uymadığından tamamen kusurlu olduğu belirtilmiştir. Davacı aracı 1997 model opel vectra otomobil, davalı aracı ıkarus marka 1992 model belediye otobüsüdür. Davacı kaza sebebiyle hasarlanan aracını tamir ettirmiş, toplam 2.520 TL onarım giderini gösteren faturaları dosyaya sunmuştur. Yine davalı aracının tamir süresince çalışamaması nedeniyle davalının talebi üzerine 480,10 TL tutarında gelir kaybı zararıda davacı tarafından ödenmiştir. Davacı vekili, kaza tesbit tutanağında belirlenen kusur durumunun hatalı olduğunu, müvekkilinin davalıya göre daha geniş olan … Bulvarında seyrettiğini, geçiş önceliğinin müvekkilinde bulunduğunu belirterek müvekkilinin aracında oluşan hasar bedeli (onarım gideri) ile davalıya ödenen gelir kaybı toplamı 3.000 TL’nın davalıdan tazminini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı aracının kendinden önce kavşağa giren ve kavşağı tamamlamak üzere olan müvekkiline ait otobüsün sağ arka kapı kısımlarından çarptığını, geçiş önceliğinin müvekkiline ait araçta olduğunu savunmuştur. Olay yerine ve araçların hasarına ait fotoğraflar dosyada mevcuttur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda olay mahallinin kontrolsüz dörtlü kavşak olduğu, davacı aracının davalı aracına göre sağdan kavşağa geldiği, davacı aracının geçiş önceliğinin bulunduğu, kavşağın ortasında çarpışmanın olduğu, banu göre davalı tarafın %70 oranında, davacının da kavşağa yaklaşırken olabilecek tehlikelere karşı kontrollü hızla kavşağa girmemesi, kendinden önce kavşağın ortasına gelen davalı taraf aracının sağ arka çamurluk kısmına çarpması, davalı sürücüyü korna vs ile uyarmaması, fren tedbiri almaması sebebiyle %30 oranında kusurlu olduğu belirtilmiştir. Tarafların itirazı üzerine alınan ek raporda da aynı kanatte olduğunu bildirmiştir.
Dava ihbar edilen davalı aracının sürücüsü …’ta yönetimindeki EGO Genel Müdürlüğüne ait otobüsle son durağa seyrettiğini, kavşağı geçtiğini, sağ taraftan davacı aracının geldiğini gördüğünü, mesafe uzak olduğundan duracağını düşündüğünü ancak davacı aracının durmadığını, frene basmadan otobüsün sol arka tamponundan çarptığını, kavşağı kurtarıp çıktığını, kusurunun olmadığını ifade etmiştir.
Kaza tespit tutanağında taraflara izafe edilen kusur oranı ile bilirkişi raporunda izafe edilen kusur oranları çelişmiştir. Mahkemece, kaza tutanağı ile çelişen bilirkişi raporuna göre hüküm kurulmuştur. Davalı taraf kaza tespit tutanağında tespit edilen kusur durumunun doğru olduğunu ileri sürmektedir.
Bu durumda mahkemece, Karayolları Genel Müdürlüğü fen heyetinden seçilecek kusur konusunda uzman bilirkişi kurulundan tarafların kusur durumlarının tespiti hususunda araçlarda meydana gelen hasarlı kısımlar, çarpma noktaları, kaza tespit tutanağı, kroki, davacı tarafın iddiaları, davalı tarafın savunmaları ve itirazları ve tüm dosya kapsamının birlikte değerlendirildiği, önceki bilirkişi raporunun da irdelendiği, kaza tespit tutanağı ile hükme esas alınan bilirkişi raporu arasındaki çelişkinin giderilmeye çalışıldığı, gerekçeli, ayrıntılı, denetime elverişli bir rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken
yazılı olduğu biçimde eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı EGO Genel Müdürlüğü vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 30.5.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.