YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5752
KARAR NO : 2014/5714
KARAR TARİHİ : 14.04.2014
MAHKEMESİ : Erzincan 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/12/2012
NUMARASI : 2011/198-2012/479
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili, davalılar A. K. ve O.. K.. vekili ile davalı M.. T.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin sevk ve idaresindeki motosiklete, 26.03.2011 tarihinde davalılar O.. K..’nın maliki, A.. K..’nın sürücüsü, R.. A..’nin trafik sigortacısı olduğu aracın çarpması sonucu davacının dengesini kaybederek yere düştüğünü ve arkadan gelen aynı istikamette seyreden davalılar E.. T..’ın maliki, M.. T..’ın sürücüsü, A.Sigorta A.Ş’nin trafik sigortacısı olduğu kamyonetin altında kalarak kolunun ve bacaklarının ezildiğini, sağ bacağının dizinin üstünden 15 cm yukarıdan kesildiğini, müvekkilinin kazada kusurunun bulunmadığını ileri sürerek şimdilik 1.650 TL maddi tazminatın davalılardan, 100.000,00 TL manevi tazminatın sigorta şirketleri dışındaki davalılardan kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında maddi tazminat isteminden feragat etmiştir.
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak kazada davacı sürücü Hasan’ın %60, davalı sürücü Abdurrahman’ın %20, davalı sürücü Mahmut’un %20 oranında kusurlu oldukları gerekçesiyle maddi tazminata ilişkin davanın feragat nedeniyle reddine, 15.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar Abdurrahman, Osman, Mahmut ve E.. T..’dan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili, davalılar A.. K.. ve O.. K.. vekili ile davalı M.. T.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalılar A.. K.. ve O.. K.. vekili ile davalı M.. T.. vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2)Dava, trafik kazası sonucu yaralanmadan kaynaklanan maddi ve manevi tazminat talebine ilişkindir. Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, TMK.’nun 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında takdir olunan manevi tazminatın düşük olduğu görülmüş ve davacı için hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar A.. K.. ve O.. K.. vekili ile davalı M.. T.. vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 768,60 TL kalan harcının temyiz eden davalılar A.. K.., O.. K.. ve M.. T..’dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 14.4.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.