YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5645
KARAR NO : 2014/9699
KARAR TARİHİ : 12.06.2014

MAHKEMESİ : Iğdır 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/09/2012
NUMARASI : 2008/51-2012/458

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili, davalı A. Sigorta AŞ vekili ve davalılar N. B. ve A.. A.. vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

– K A R A R –

Davacılar vekili; müvekkillerinin desteğinin içinde yolcu olarak bulunduğu, davalı tarafa ait minibüs sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada desteğin öldüğünü açıklayıp fazlaya dair haklarını saklı tutarak davacı eş Adul için 10.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi, diğer davacı çocuklar Muhammed, Aysel, Dilek ve Türkan için 5.000,00’er TL maddi, 7.000,00’er TL manevi, davacı çocuklar Ayten, Şükran, Seracettin ve İlhan için 7.000,00’er TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah ile maddi tazminat talebini yükseltmiştir.
Davalı Sigorta Şirketi vekili, kusur oranında ve poliçe limiti kadar sorumlu olduklarını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Davalılar Nurettin ve Abdullah vekili, kusur oranını kabul etmediklerini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulü ile, davacı eş Adul için 16.180,00 TL maddi, 7.000,00 TL manevi, davacı çocuklar Türkan, Dilek ve Aysel için 5.000,00 er TL maddi, 5.000,00’er TL manevi, diğer davacılar Ayten, Şükran, Seracettin ve İlhan için 5.000,00’er TL manevi tazminatın tahsiline, davacı Muhammed’in maddi tazminat talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili, davalı A. Sigorta AŞ vekili ve davalılar N. B. ve A.. A.. vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin ve davalılar N. B. ve A.. A.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası nedeni ile maddi manevi tazminat istemine ilişkindir.
Dosya kapsamında bulunan poliçeye göre davacıların desteğinin içinde bulunduğu, davalıya ait minübüs, dava dışı A. Sigorta A.Ş. tarafından Ferdi Koltuk Kaza Sigorta poliçesi ile sigortalanmış olup poliçeye göre kaza tarihindeki teminat limiti 10.000,00 TL’dir. Dava dışı A. Sigorta A.Ş.’nin 22.02.2012 tarihli cevabi yazısına göre, ölen Kemal Yıldırım’ın mirasçıları olan davacılara poliçe teminatı olan 10.000,00 TL’nin dava tarihinden önce ödendiği anlaşılmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacıların destekten yoksun kalma tazminat miktarları hesaplanırken A. Sigorta A.Ş. tarafından ödenen bu tazminat miktarı düşülerek maddi zararın belirlenmesi yoluna gidilmiştir. Davacıların desteği, sigortalı araçta yolcu iken 02.07.2007 tarihinde meydana gelen kazada hayatını kaybetmiştir. Bu sigorta türünde sigorta lehtarları üçüncü kişilerdir. Yani yolcular, sürücüler ve sürücü yardımcılarıdır. Sigorta sözleşmesi süresince, koltukta kim seyahat ediyorsa, yolcu sıfatını o taşır ve sigorta sözleşmesinin de sigortalısı ve menfaattarı olur. Zorunlu Ferdi Koltuk Kaza Sigortası bir can sigortası, bir meblağ sigortasıdır. Bu nedenle poliçeye istinaden yapılan ödemenin, destekten yoksun kalma tazminat hesabından indirilmemesi gerekirken hatalı değerlendirme ve eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-Davacılar vekili, dava dilekçesinde şimdilik davacı eş Adul için 10.000,00 TL, diğer davacı çocuklar Muhammed, Aysel, Dilek ve Türkan için 5.000,00’er TL maddi tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiş, 16.12.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini artırarak toplam 137.615,17 TL maddi tazminat istemiştir. Mahkemece davacı vekili tarafından ibraz edilen ıslah dilekçesi davalılara tebliğ edilmemiştir. Islah bir usul işlemi olup ıslaha karşı başvurulabilecek haklar tebliğ işlemi ile başlamaktadır. Bu durumda mahkemece davacılar vekili tarafından ibraz edilen ıslah dilekçesinin davalılara usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi ve ıslah talebine karşı diyeceklerini bildirme imkanının tanınması gerekirken, ıslah dilekçesi tebliğ edilmeyerek davalıların savunma haklarının kısıtlanması da isabetli görülmemiştir.
4-Davacılardan 1976 doğumlu Türkan, 1980 doğumlu Dilek ve 1985 doğumlu Aysel, desteğin kızları olup olay tarihinde 22 yaşın üzerindedirler. Yerel mahkemece benimsenen bilirkişi raporunda adı geçen davacıların evlenmediği ve destek ile birlikte yaşadığı gerekçesiyle 7.42 yıl destek alacağı kabul edilip bu süre için tazminat hesaplanmıştır. Davacıların, desteğin ölüm günündeki yaşına göre destek alabileceği yaş sınırını geçtiği anlaşıldığından babasından destek almadan yaşamını sürdürebileceğinin kabulü gerekir. Destek ile birlikte oturmak ve bekar olmak tek başına destekten yoksun kalma tazminatı isteme hakkı doğurmaz. Çalışmasını engelleyen bir özrü veya sağlık sorunu olduğu konusunda somut bir kanıt bulunmayan davacıların destekten yoksun kaldığı kabul edilemez.
Yerel mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, davacılardan T.. Y.., Aysel Yıldırım ve D.. Y..’ın destekten yoksun kalınan tazminat isteminin reddedilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
5-Bozma neden ve şekline göre davalılar N. B. ve A.. A..’un zamanaşımı def’ine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına dair karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin ve davalılar N. B. ve A.. A.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2,3 ve 4 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekili, davalı A. Sigorta AŞ, vekili ve davalılar N. B. ve A.. A.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 5 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar N. B. ve A.. A.. vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara ve davalılar N. B., A.. A.. ve A. Sigorta AŞ’ye geri verilmesine 12.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.