Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/5236 E. 2014/6555 K. 29.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5236
KARAR NO : 2014/6555
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

MAHKEMESİ : Akhisar 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/09/2012
NUMARASI : 2010/505-2012/511

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacılar vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 29.4.2014 Salı günü davalı S. Uluslararası Nak.Teks.Dy.Tük.Mal.San. ve Tic.Ltd.Şti vekili Av. Ç. Y. geldi. Davacılar ve diğer davalılar tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf vekili dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalılar-S. Uluslararası Nak. Ltd. Şti. adına kayıtlı davalı S. Ç. idaresinde bulunan, davalı A.. A.. zorunlu mali sorumluluk sigortası ile davalı E. İ. Sigorta A.Ş’ne İhtiyari mali sorumluluk sigortası ile sigortalı aracın davalı İ. pi I. Sis. Ltd. Şti’ne ait davacılar desteği Ö.ç. idaresinde bulunan araca çarpması sonucu desteğin vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere davacılar eş Fatma, çocuklar A.A. ve Toprak için ayır ayrı 10.000 TL. maddi tazminat ve ayrı ayrı 40.000 TL. manevi tazminat ile desteğin anne ve babası için ayrı ayrı 30.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsiline, A.. A.. maddi tazminattan sorumlu tutulmasına karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini eş Fatma için 215.000 TL., Ahmet anıl için 25.000 TL., Toprak için 22.000 TL. olarak ıslah etmiştir.
Davalı S. Nakliyat Ltd. Şti. vekili davalı Selahattin vekili davanın reddini savunmuş, davalı İ.P. I. Ltd. Şti duruşmalara katılmamış, savunma yapmamıştır.
Davalı A.. A.. davacılara ödeme yapıldığını davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalı İ. P. I. Ltd. Şti hakkında açılan davanın kusuru bulunmadığından reddine, maddi tazminat talebi yönünden, davacı Fatma için 45.312,56 TL., Toprak için 4.879 TL., Ahmet Anıl için 5.600,10 TL. maddi tazminatın davalılar A.. A.. S. Ç. ve S. Nak. Ltd. şti den tahsiline Fatma için 13.000 TL., Toprak için 13.000TL. Ahmet Anıl için 13.000 TL., davacı Nihat için 10.000 TL., Fatime için 10.000 TL., manevi tazminatın davalılar E.sigorta A.Ş. S. Ç. ve S. Nak. Ltd. Şti’den tahsiline karar verilmiş hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava trafik kazasında kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Böyle bir davada davacıların zararının belirlenebilmesi için gelir durumunun net olarak belirlenmesi gerekir. Davacılar, desteğin işletme muhasebe ve bakır boru kaynakçılığı eğitimi aldığını, olay tarihinde muhasebe bürosunda çalıştığını, aynı zamanda doğalgaz, su ve havalandırma tesisatı işi yaptığını iddia etmiş, dinlenen tanıklar desteğin mali müşavir yanında haftada birkaç gün asgari ücretle çalışmaya başladığını, ayrıca tesisat işleri yaparak geçimini sağladığını beyan etmişlerdir. Dosyada mevcut belgelere göre davacılar desteğinin Anadolu teknik Lisesi sıhhı tesisat bölümünden mezun olduğu, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Dekanlığı tarafından gönderilen yazıda davacılar desteğinin Açıköğretim Fakültesi muhasebe programında kayıtlı iken dikey geçiş yaparak İşletme Fakültesinde okuduğu ve 2004 yılında mezun olduğu, yine Uludağ Üniversitesi Teknik Bilimler Yüksekokulu Doğalgaz ve Isıtma Önlisans derecesi bulunduğu ve SGK kayıtlarına göre Bağ-Kur’lu olduğu olay tarihinden önce 5 günlük 121.50 TL. prim ödemesi yaptığı anlaşılmıştır. Mahkemece her ne kadar desteğin gelirinin asgari ücret olduğu kabul edilmiş ise de tüm bu mezuniyet belgeleri, SGK kaydı, diğer belge ve tanık beyanlarına göre davacılar desteğinin asgari ücretin üzerinde gelir elde ettiğinin kabulü gerekir. Davacılara bu konuda ispat imkanı verilmesi ve yaptığı işlere göre bu konu ile ilgili meslek kuruluşlarına yazı yazılarak muhtemel gelirin tespit edilerek sonucuna göre tazminatın belirlenmesi gerekirken, davacılara destek olacağı sürede, asgari ücret düzeyinde bir kazancı olacağının kabul edilmesi ve yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
2-Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K’nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, takdir olunan manevi tazminatın düşük olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
3-Davacılar N.. Ç.. ve F.. Ç..’nin manevi tazminat talepleri kısmen kabul edildiğine göre davada vekil ile temsil edilen davacılar yararına Avukatlık Ücret Tarifesi’ne göre vekalet ücretine hükmedikmesi gerekirken bu hususta karar verilmemiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1, 2 ve 3 numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, duruşmada vekille temsil olunmayan davacılar yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,, 29.4.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.