Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/5142 E. 2014/7066 K. 06.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5142
KARAR NO : 2014/7066
KARAR TARİHİ : 06.05.2014

MAHKEMESİ : Torbalı 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/10/2012
NUMARASI : 2006/403-2012/569

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile davalı Muammer vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada davacının yaralandığını açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak davacı için 1.000 TL maddi ve 14.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davacı vekili ıslah ile maddi tazminat talebi miktarı toplamını bilirkişi raporu doğrultusunda 51.844,85 TL yükseltmiştir.
Davalı Muammer vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile, 11.370 TL maddi ve 750 TL manevi tazminatın 4.4.2005 tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı vekili ile davalı Muammer vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı Muammer vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önüne alarak manevi tazminat adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarının adalete uygun olması gerekir. Tazminatın amacı zarara uğrayanda bir huzur duygusu doğurmaktır. Somut olayda, tarafların kusur oranı, davacının yaralanma derecesi, tarafların ekonomik ve sosyal durumu, duyulan acı gibi nedenler dikkate alındığında, davacı için hükmedilen manevi tazminat miktarı, duyulan acıyı, çekilen sıkıntıyı hafifletebilecek düzeyde değildir. Hükmedilen manevi tazminat miktarı az olup daha üst düzeyde manevi tazminat takdiri gerekir.
3-Davacı kaza sonucu malul kalmış ve aylık gelirinin asgari ücret düzeyinde olduğu kabul edilerek yapılan iş göremezlik zararı miktarına itibar edilmiştir. Davalılar, davacının gerçek zararını ödemekle sorumludur. Bu sebeple davacının iş göremezlik zararının doğru tespit edilebilmesi için öncelikle davacının düzenli ve sürekli nitelikteki aylık gelirinin somut delillerle ispatlanması gereklidir. Mahkemece davacının yaptığı işte nazara alınarak bu doğrultuda tüm yasal deliller usulen toplanmalı ve sonuçta aylık gelir miktarı net olarak tespit edilemediği durumda asgari ücrete göre hesaplama yapılmalıdır. Anılan hususlar yerine getirilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
4-Kabule göre de; Davacı vekili 24.7.2012 tarihli dilekçesi ile maddi tazminat istemini 51.844,86 TL artırmış ve 154 TL ıslah harcı yatırmıştır.Mahkemece, davacının gerçek zararının asgari ücrete göre yapılan hesaplama gereği 34.574,34 TL olduğu ancak sadece 11.370 TL için harç yatırıldığı gerekçesi ile 11.370 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. Islah tarihi itibarinde geçerli olan Harçlar yasası hükümleri gereği yatırılan ıslah harcı ıslah edilen kısım için yeterli miktarda olduğuna göre aksi düşünce ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetli değildir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenle davalı Muammer vekilinin tüm, davacı vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, 2, 3 ve 4 numaralı bentte açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 659,07 TL kalan harcın temyiz eden davalı M.. Y..’dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 6.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.