YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5140
KARAR NO : 2014/6552
KARAR TARİHİ : 29.04.2014
MAHKEMESİ : Bakırköy 5. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/11/2012
NUMARASI : 2007/304-2012/311
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalılar vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 29.04.2014 Salı günü davacılar Muhammet, Murat ve F.. Ç.. vekili Avukat E.Ö. ve davalı M.. P.. geldi. Davalı E.. A.. tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davacılar vekili ve davalı M.. P.. dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü oldukları aracın, davacıların desteği yaya Z. Ç.’e çarparak ölümüne neden olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, davacı eş için 40.000 TL. manevi, 10.000 TL. maddi, çocuklar için ayrı ayrı 20.000 TL. manevi, 2.000 TL. maddi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini eş Ferdaniye için 53.974,59 TL. olarak ıslah etmiştir.
Davalılar ayrı ayrı kusur oranı ve tazminat miktarını kabul etmediklerini, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacı Ferdaniye için için 53.974,59 TL. maddi tazminatın davalılardan tahsiline, davacılar Murat ve Muhammet’in maddi tazminat talebinin reddine, Ferdaniye için 5.000 TL. diğer davacılar Murat ve Muhammet için ayrı ayrı 2.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar M.. P.. ve E. E.tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Böyle bir davada davacıların zararının belirlenebilmesi için gelir durumunun net olarak tesbit edilmesi gerekir. Dava dilekçesinde davacılar desteğinin betoncu kalfası olduğunu belirtilmiş, mahkemece ilgili meslek kuruluşlarından inşaat ustasının gelir durumu sorulmuş, aktüerya uzmanı bilirkişi raporunda asgari ücretin üzerinde gelir elde ettiği kabul edilerek hesaplama yapmış, mahkemece bu raporu hükme esas alarak karar verilmiştir. Ancak davacılar vekili desteğin betoncu kalfası olarak çalıştığını iddia etmiş ise de, geliri net olarak belirlenmemiştir. Açıklanan bu nedenlerle desteğin yaptığı iş, geliri, yaşı, çalıştığı işyerlerine ait kayıtlar gibi hususların daha net kriterle ile ortaya konulması gerekmektedir. Öncelikle davacılara bu konuda ispat imkanı verilmesi ve desteğin yaptığı iş, çalıştığı işyerlerine ait kayıtlar, sigorta bilgileri ve yaptığı işe göre bu konu ile ilgili kuruluşlara yazı yazılarak işi ve muhtemel gelirin tespit edilerek bu miktara göre tazminatın belirlenmesi gerekirken, yazılı olduğu şekilde eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-Mahkemece davacıların destekten yoksun kalma tazminatının aktüerya hesabı yapılması için adli tıp uzmanı tarafından düzenlenen bilirkişi raporunda desteğin bakiye yaşam süresi DİE 1989 tarihli tablo esas alınarak hesaplama yapılmış ise de yapılan hesaplama Yargıtay uygulamalarına uygun değildir. Davalar desteği ve destek zararı olanların bakiye yaşam süresi Yargıtay uygulamalarına göre PMF 1931 tablosu kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken yetersiz ve aktüerya konusunda ne şekilde uzman olduğu anlaşılamayan adli tıp uzmanı bilirkişiden alınan rapora göre karar verilmiş olması doğru görülmemiştir. Mahkemece aktüerya hesabı uzmanlık gerektiren konulardan olması nedeniyle aktüerya hesabı konusunda uzman bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken aktüerya konusunda uzman olmayan adli tıp uzmanı bilirkişiden alınan raporun hükme esas alınması doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalıların diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar M.. P.. ve E. E.’ün temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, duruşmada vekille temsil olunmayan davalılar yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar M.. P.. ve E.. A..’e geri verilmesine 29.4.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.