YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4724
KARAR NO : 2014/6536
KARAR TARİHİ : 29.04.2014
MAHKEMESİ : Antalya 5. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/11/2012
NUMARASI : 2012/583-2012/512
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün temyizen tetkiki davacılar ve davalı ASAT Genel Müdürlüğü vekilince istenmiş, davacılar vekilince duruşma talep edilmiş olmakla duruşma için tayin edilen 29.4.2014 Salı günü davacılar Sadettin, Arzu, Ayşe, Özlem ve İ.. Ş.. vekili Av. M. T. geldi. Davalılar tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davacılar vekili dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmış olup dosya incelendi, gereği düşünüldü.
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada desteklerinin öldüğünü açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak davacılar için 500 TL defin, 1.890,01 TL zarar gören motosiklet bedeli, davacılar Arzu ve Sadettin için 2.000’er TL destek, 75.000’er TL manevi, diğer 3 davacı kardeşler içinde 1.000’er TL maddi ve 50.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen karar verilmesini talep etmiştir. Davacılar vekili ıslah ile destek tazminatı talebi miktarı toplamını bilirkişi raporu doğrultusunda Arzu ve Sadettin için 18.470,83’er TL’ye yükseltmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre bozma ilamına uyularak; davacı Sadettin ve Arzu dışındaki davacıların talepleri ve davalı Kepez Belediyesi yönünden verilen kararlar kesinleştiği için bu konularda yeniden karar verilmesine yer olmadığına, davacı Sadettin ve Arzu’nun davalı ASAT ve İsmail aleyhine açtıkları hasar ve defin giderine ilişkin verilen ilk karara yönelik temyiz itirazları red edilerek bozma dışı kaldığından reddine, davacı Sadettin ve Arzu’nun davalı ASAT ve İsmail aleyhine açtıkları destekten yoksun kalma ve manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile davacı Sadettin ve Arzu için 13.788,50’şer TL destek ve 10.000’er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ASAT ve İsmail’den müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş, hüküm davacılar vekili ile davalı ASAT vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı ASAT vekilinin tüm, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önüne alarak manevi tazminat adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarının adalete uygun olması gerekir. Tazminatın amacı zarara uğrayanda bir huzur duygusu doğurmaktır. Somut olayda, tarafların kusur oranı, tarafların ekonomik ve sosyal durumu, duyulan acı gibi nedenler dikkate alındığında, davacılar için hükmedilen manevi tazminat miktarı, duyulan acıyı, çekilen sıkıntıyı hafifletebilecek düzeyde değildir.Hükmedilen manevi tazminat miktarları az olup daha üst düzeyde manevi tazminat takdiri gerekir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenle davalı ASAT vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenle davacılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davalı ASAT Genel Müdürlüğü’nden alınarak duruşmada vekille temsil olunan davacılara verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 2.543,48 TL kalan harcın temyiz eden davalı ASAT Genel Müdürlüğü’nden alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 29.4.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.