YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4495
KARAR NO : 2014/4281
KARAR TARİHİ : 24.03.2014
MAHKEMESİ : Edirne 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/12/2012
NUMARASI : 2010/336-2012/454
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı Ö.. İ.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkillerinin murisi ve desteği R.Ö.in davalıların sürücüsü, işleteni ve trafik sigortacısı olduğu aracın karıştığı trafik kazası sonucu hayatını kaybettiğini belirterek davacı eş için 3.000,00 TL maddi, 25.000,00 TL manevi, davacı çocuk Nazlı için 1.000,00 TL maddi, 12.500,00 TL manevi, davacı çocuk Nazar için 1.000,00 TL maddi, 12.500,00 TL manevi tazminat talep etmiş, 07.11.2012 tarihli dilekçe ile maddi tazminat talebini davacı eş için 184.043,00 TL, davacı çocuk Nazlı için 50.048,00 TL, davacı çocuk Nazar için 44.482,00 TL olarak bilirkişi raporu doğrultusunda ıslah ettiğini belirtmiştir.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre,davanın kısmen kabulü ile Ankara Sigorta AŞ. tarafından yapılan ödemenin mahsubu ile davacı eş için 161.528,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi, davacı çocuk Nazlı için 27.534,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi, davacı çocuk Nazar için 21.968,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminata karar verilmiş; hüküm, davalı Ö.. İ.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı Ö.. İ.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
a)Dosyada yer alan nüfus kaydına göre olayda yaşamını yitiren R.Ö.’in eşi olan davacılardan S.Ö.20.02.2012 gününde yeniden evlenmiştir. Eşi öldükten sonra yeniden evlenen davacılardan S. Ö.’in destek gereksinimi evlendiği gün sona erdiğinden, destekten yoksun kalma tazminatı yeniden evlendiği güne kadar hesaplanması gerekir.
Yerel mahkemece açıklanan yön gözetilmeyerek, yerinde olmayan gerekçeyle, yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
b)Davacılara, davalının sigorta şirketi tarafından 31.07.2009 tarihinde 67.543.-TL ödeme yapılmıştır. Destek tazminatına ilişkin alınan bilirkişi raporunda ödenen bu miktar hesaplanan destek zararından güncellenmeden mahsup edilmiştir. Ödeme tarihi ile (karara en yakın tarihli) rapor tarihi arasında geçen süreye ilişkin olarak güncelleme yapılmalı ve mahsup işlemi bu yeni miktar üzerinden olmalıdır. Mahkemece bu hususun göz ardı edilerek davalıların daha yüksek bir tazminattan sorumlu tutulmuş olması doğru olmamış kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentde açıklanan nedenlerle davalı Ö.. İ.. vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2/a,b) nolu bentde açıklanan nedenlerle davalı Ö.. İ.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün adı geçen yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı Ö.. İ..’e geri verilmesine 24.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.