Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/4306 E. 2014/6530 K. 29.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4306
KARAR NO : 2014/6530
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

MAHKEMESİ : Aliağa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/10/2012
NUMARASI : 2009/267-2012/561

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün temyizen tetkiki davacılar ve davalı K. Akaryakıt San ve Tic. A.Ş vekillerince istenmiş, davalı K. Akaryakıt Oto. İnş. San. Tic. AbŞ vekilince duruşma talep edilmiş olmakla duruşma için tayin edilen 29.4.20104 Salı günü davacılar Aysel, Dilara ve Ş.. Y.. vekili Avukat G. Y. ve davalı K. Akaryakıt Oto İnş. San ve Tic. A.Ş vekili Avukat Z. S. geldi. Diğer davalılardan gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davacılar ve davalı K. Akaryakıt Oto İnş. San. Tic. AbŞ vekilleri dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada davacı Şafak’ın yaralandığını açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak davacı şafak için 2.591,35 TL hastane tedavi gideri, 12.000 TL kazanç kaybı, 5.000 TL manevi, Aysel için 2 aylık kazanç kaybı 440,22 TL, 3.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte (sigorta limit ile) müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacılar vekili ıslah ile maddi tazminat talebi miktarı toplamını bilirkişi raporu doğrultusunda davacı şafak için daimi iş göremezlik zararı istemini 200.343,29 TL’ye yükseltmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre bozma ilamına uyularak; davacı şafak mirasçıları için 51.509,59 TL iş göremezlik tazminatının 12.000 TL’sine kaza tarihinden, 39.509,59 TL’sine faizsiz olmak üzere davalılardan müştereken ve müteselsilen (sigorta dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizden sorumlu olarak) tahsili ile veraset ilamındaki hisseleri oranında davacılar verilmesine, 3000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı sigorta şirketi dışındaki davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile veraset ilamındaki hisseleri oranında davacılar verilmesine, davacı Aysel için 309,26 TL maddi, 1.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Önder’den tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalı K.A.Ş vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. 2918 sayılı KTK nun 109.maddesi uyarınca; Motorlu araç kazalarından doğan maddi zararların tazminine ilişkin talepler, zarar görenin, zararı ve tazminat yükümlüsünü öğrendiği tarihten başlayarak iki yıl ve herhalde, kaza gününden başlayarak on yıl içinde zamanaşımına uğrar.Dava, cezayı gerektiren bir fiilden doğar ve ceza kanunu bu fiil için daha uzun bir zaman aşımı süresi öngörmüş bulunursa, bu süre, maddi tazminat talepleri için de geçerlidir.Trafik kazası 6.7.2000 tarihinde meydana gelmiş olup ıslah 10 yıllık üst zamanaşımı süresi geçtikten sonra 23.8.2011 de ıslah yapılmış olduğuna göre ıslahın zamanaşımından reddi yerine aksi düşünce ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetli değildir.
2-Bozma kapsamına göre tarafların sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenle davalı kavuklar aş vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacılardan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davalı K.Akaryakıt Oto İnş. San. Tic. A.Ş’ne verilmesine, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davalı K. Akaryakıt Oto İnş. San. Tic. A.Ş’den alınarak duruşmada vekille temsil olunan davacılara verilmesine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle tarafların sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalı K. Akaryakıt Oto İnş. San. Tic. A.Ş’ne geri verilmesine 29.4.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.