YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4173
KARAR NO : 2014/3712
KARAR TARİHİ : 17.03.2014
MAHKEMESİ : Tokat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/12/2012
NUMARASI : 2012/247-2012/481
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıya trafik sigortalı aracın, müvekkili Ümüt’ün sürücüsü olduğu, müvekkili Nilgün’ün ise yolcu olarak bulunduğu araca çarpması sonucu müvekkillerinin yaralanmasına neden olduğunu, her ikisinin de malul kaldığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere davacı Nilgün için 10.000,00 TL, davacı Ümüt için 5.000,00 TL işgöremezlik tazminatının olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile tazminat taleplerini davacı Ümüt için 16.770,01 TL’ye, davacı Nilgün için 162.910,39 TL’ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalı vekili, kaza ile davacıların maluliyeti arasında nedensellik bağının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; Davanın kabulü ile davacı Ü.. K.. için 5.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren, 11.770,01 TL’nin ise ıslah tarihi olan 22/11/2012 tarihinden itibaren, davacı N.. K.. için 10.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren, 152.910,39 TL’nin ise ıslah tarihi olan 22/11/2012 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı sigorta şirketinden (poliçe limiti ile sınırlı olmak kaydıyla) alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece hükme esas alınan maluliyet raporu, Yrd.Doç.Dr. A.Yı. tarafından tanzim edilmiş olup davacıların daimi maluliyet oranları, özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkındaki Yönetmelik hükümlerine göre belirlenmiştir. Eksik araştırma ve inceleme ile hüküm verilemez. O halde mahkemece, en yakın Adli Tıp Kurumu şubesinden veya Üniversite Hastanelerinin Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı Bölümünden olay tarihinde geçerli olan Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği hükümlerine göre davacıların maluliyet oranlarının belirlenmesi hususunda rapor alınarak, belirlenen oranlara göre tazminat hesabı yaptırılıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
3-Hükme esas alınan aktüerya bilirkişi raporunda, davacıların yaşam sürelerinin belirlenmesinde CSO 1980 yaşam tablosu uygulanmış ve işleyecek dönem için de %3 teknik faiz esas alınarak hesaplama yapılmıştır. Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarına göre, sağ kalan kişilerin muhtemel yaşam sürelerinin tespitinde PMF tablosu kullanılmakta olup, işleyecek dönem hesabında da %10 artırma ve %10 eksiltme yöntemine göre hesaplama yapılmaktadır. Bu durumda mahkemece, yukarıda açıklanan ilkelere uygun hesaplama için aktüerya bilirkişiden rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yerleşik uygulamaya aykırı yetersiz bilirkişi raporu benimsenerek karar verilmesi de bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 17.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.