YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4142
KARAR NO : 2014/4204
KARAR TARİHİ : 24.03.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 13. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2012
NUMARASI : 2009/147-2012/425
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni ve trafik (ZMSS) sigortacısı olduğu aracın davacıya çarparak ağır derecede yaralanmasına sebebiyet verdiğini ileri sürerek, 12.500,00 USD. Maddi tazminatın her iki davalıdan, 5.000,00 TL. manevi tazminatın davalı Nusrettin’den faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, maddi tazminat talebinin 2.098,38 TL., manevi tazminat talebinin ise 1.500,00 TL. yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı şirket vekili ile davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, davalılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Davalı vekillerinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece maddi tazminat yönünden 12.6.2012 tarihli bilirkişi raporunda belirtilen ve davacının aylık 2.500,00 USD gelir elde etmesi durumuna göre yapılan hesaplama hükme esas alınmış ise de; dosya içindeki bilgi ve belgelere göre davacı tarafın olay tarihi itibariyle aylık bu miktarda sürekli ve düzenli gelir elde ettiğini kanıtlayamadığı açık olup, buna göre, aynı rapordaki asgari ücret esas alınarak yapılan hesaplamaya göre (toplam 251,63 TL.) karar verilmesi gerekirken, davacı yanın tek yanlı beyanına ve kaza tarihinden öncesine ait olup vücut bulmayan soyut sözleşme içeriği esas alınarak yapılan hesaplama benimsenerek hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 24.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.