YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4078
KARAR NO : 2014/4743
KARAR TARİHİ : 31.03.2014
MAHKEMESİ : İzmir 8. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/12/2012
NUMARASI : 2011/274-2012/551
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın kusurlu olarak sebebiyet verdiği trafik kazası sonucu müvekkilinin yaralandığını, uzun süre tedavi gördüğünü, tedavinin devam ettiğini, maddi ve manevi zararının oluştuğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, daimi sakatlık (iş göremezlik) olarak 10.000,00 TL. maddi tazminat ile 10.000,00 TL. manevi tazminatın davalılardan faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 12.12.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 27.369,74 TL artırdığını belirtmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulü ile 37.369,74 TL maddi ve 9.000,00 TL manevi tazminata karar verilmiş, hüküm davalılar S.. Y.. ve M.. Y.. vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, göre davalılar M.. Y.. ve S.. Y.. vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2- Dava, trafik kazası nedeni ile maddi ve manevi tazminatın tahsili istemine ilişkindir.
Davacı hakkında düzenlenen Adli Tıp Kurumu İzmir Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nün 07.02.2012 günlü tek hekim raporunda Sosyal Sigortalar Sağlık İşlemleri Tüzüğü’ne göre maluliyet oranının %38 olduğu bildirilmiş,
Davalılarca rapora itiraz edilmiş,
Mahkemece %38 maluliyet oranı esas alınarak hüküm tesis edilmiştir.
Haksız fiilin gerçekleştiği 27.03.2010 tarihinde yürürlükte bulunan Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği hükümleri esas alınmak suretiyle, 2659 Sayılı Adli Tıp Yasası’nın 16.maddesi gereğince bu konuda rapor vermekle görevli Adlı Tıp 3.İhtisas Kurulu’ndan davalıların rapora itirazlarının da değerlendirildiği davacının daimi işgücü kaybı ve oranına ilişkin yeni bir rapor alınarak hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
3-Bozma nedenine göre davalılar vekillerinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar M.. Y.. ve S.. Y.. vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar S.. Y.. ve M.. Y..’in temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalıların manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 31.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.