Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/3703 E. 2014/3144 K. 06.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3703
KARAR NO : 2014/3144
KARAR TARİHİ : 06.03.2014

MAHKEMESİ : Uşak 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2012
NUMARASI : 2010/10-2012/335

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı U.. B.. vekili ve davalı V.. K.. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü;
-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın neden olduğu kazada davacının aracının hasar gördüğünü ileri sürerek 4.758,57 TL maddi ve 4.000,00TL manevi tazminatın davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Belediye Başkanlığı vekili ve davalı V.. K.. davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile 4.127,70 TL maddi ve 500,00 TL manevi tazminatın davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı U.. B.. vekili ve davalı V.. K.. tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalılar U.. B.. ve V.. K.. vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışından kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Meydana gelen kaza sonucunda davacının aracı hasar görmüştür. 818 sayılı B.K’nın 47-49. maddeleri hükümlerine göre bedensel zarar gören, kişilik hakları hukuka aykırı şekilde saldırıya uğrayan kişiler manevi tazminat talep edebilir. Somut uyuşmazlık yönünden davacının kaza nedeniyle malvarlığı zararına uğradığı sabit ise de bedensel bir zarar görmediği, kişilik haklarına saldırıda bulunulduğu kanıtlanamadığından koşulları oluşmayan manevi tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı U.. B.. vekili ve Veli Karakusun’un diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 6.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.