Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2013/3701 E. 2014/3654 K. 17.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3701
KARAR NO : 2014/3654
KARAR TARİHİ : 17.03.2014

MAHKEMESİ : Afyonkarahisar 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/11/2012
NUMARASI : 2008/212-2012/460

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı banka ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın davacı yaya B.. Y..’e çarparak ağır derecede yaralanmasına sebebiyet verdiğini ileri sürerek, bu davacının geçici ve sürekli iş göremezlik zararları yönünden ıslahla birlikte toplam 121.152,25 TL. maddi tazminat ile davacı Burhan için 30.000,00 TL., diğer davacı baba Osman ve anne Huriye için 5.000,00’er TL., davacı kardeş Büşra için ise 3.000,00 TL. manevi tazminatın davalılardan faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı banka vekili ile diğer davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, maddi tazminat talebinin 6.086,00 TL. geçici iş göremezlik 94.069,56 TL. maluliyet tazminatı yönünden (toplam 100.155,56 TL.) kabulüne, manevi tazminat taleplerinin ise davacı Burhan için 10.000,00 TL., davacı anne ve baba için 2.000,00’er TL., davacı kardeş Büşra için 1.000,00 TL. yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı banka vekili ile davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-)Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının, davacılar vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemece maddi tazminat yönünden yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de; yargılama sırasında davacılar vekilince ileri sürüldüğü üzere, 16.1.2012 tarihli bilirkişi hesap raporunda maluliyete ilişkin zarar miktarı indirimsiz haliyle 575.625,80 TL. olup, bu meblağın %55 oranındaki maluliyete tekabül eden karşılığı 316.594,19 TL. dır. Bu miktardan dava dışı sigorta şirketinin ödemesi (güncellenmiş haliyle 17.081,00 TL. anapara ve 6.776,71 TL. faiz olmak üzere) düşüldükten sonra kusur indirimsiz haliyle 292.736,48 TL. zarar miktarı ortaya çıkmasına karşın, bu meblağın anılan raporda (hesap hatası sonucu) 235.173,90 TL. olarak yazıldığı görülmektedir. Belirtilen miktardan da davacı yanın %60 oranındaki kusuru düşüldükten sonra (davalı yanın %40 kusur oranına tekabül eden) 117.094,59 TL. sürekli maluliyet zararı meydana geldiği açıktır.
Buna göre, mahkemece davacı Burhan’ın talebi yönünden ıslah dilekçesinde belirtilen 117.094,59 TL. sürekli iş göremezlik zararı ile 4.057,66 TL. geçici iş göremezlik zararı toplamı olan 121.152,25 TL. maddi tazminata hükmedilmesi gerekirken, bilirkişi raporundaki hesap hatasına yönelik bu yön tartışılıp irdelenmeden ve gerektiğinde bu hususta bilirkişiden ek rapor alınmadan eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı banka vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının, davacılar vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 19.12.2005 gün ve 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 140.maddesi gereğince davalıdan harç alınmamasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 17.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.
E